Opublikowano 22.06.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Pożegnania nadszedł czas.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.4	Przygotowanie do czytania, pisania i liczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
22.06.2020r.	Str. 72-73	-------------------	Str. 80	Opowiadanie Agaty Widzowskiej „Pocieszajki dla maluszków”.
23.06.2020r.	Str. 74-75	Str. 80	------------------	Str. 94 – przeczytaj
24.06.2020r.	Str. 76-77	-------------------	------------------	Wakacyjne rady od Olka i Ady – str. 95. + film rady na bezpieczne wakacje.
25.06.2020r.	Str. 78	-------------------	-------------------	------------------
26.06.2020r.	--------------------------	------------------	-------------------	-----------------

 

Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Pocieszajki dla maluszków”. (Rodzic czyta opowiadanie, dziecko słucha i ogląda ilustracje w książce, następnie odpowiada na zadane pytania. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania 6–latki czytają głośno teksty umieszczone pod ilustracjami do opowiadania. 5-latkom czytają rodzice. Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania zawarte w książce.)

 

            Ada była bardzo dumna z tego, że po wakacjach pójdzie do szkoły. Będzie miała kolorowy plecak, a w nim książki, zeszyty i piórnik z przyborami. Bardzo chciała się nauczyć samodzielnie czytać, bo obiecała Olkowi, że w przyszłości to ona przeczyta mu bajkę na dobranoc, a nie odwrotnie. Na zakończenie ostatniego roku w przedszkolu zaproszono wszystkich rodziców, a młodsze grupy zadbały o niespodzianki: zaśpiewały pożegnalne piosenki i wręczyły starszakom samodzielnie przygotowane sadzonki drzewek szczęścia w małych doniczkach. Grupa Ady odwdzięczyła się przedstawieniem teatralnym dla maluchów o misiu, który trafił do przedszkola i niczego nie potrafił robić samodzielnie: nie umiał sam jeść, ubierać się, wiązać sznurowadeł i budować domku z drewnianych klocków. Nie wiedział nawet, że przed jedzeniem trzeba myć łapki, ani nie znał słów: „proszę, dziękuję, przepraszam”. Ten miś musiał się wszystkiego nauczyć w przedszkolu, a dzieci mu w tym pomagały. Był to teatrzyk kukiełkowy, w którym Ada przedstawiała postać dziewczynki o imieniu Basia. Tomek trzymał kukiełkę niedźwiadka, a Basia uczyła misia, jak należy myć łapki:

– O! Popatrz, misiu,

tu jest łazienka,

wodą się zmywa

farbę na rękach,

a ty masz łapki

całe w powidłach,

więc musisz użyć wody i mydła!

Piotrek, Janek i Paweł poruszali kukiełkami zielonych żabek i śpiewali piosenkę:

Kum, kum, kum!

Rech, rech, rech!

Było przedszkolaków trzech.

Hopsa, w lewo!

Hopsa, w prawo!

Skaczą zwinnie. Brawo! Brawo!

Ucz się, misiu, z nimi ćwicz,

skacz i do dziesięciu licz!

Tu następowała wyliczanka do dziesięciu: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć i tak dalej… Potem na scenie pojawiły się symbole pór roku: słońce, bałwanek, kasztany i skowronek. Dzieci
z młodszych grup doskonale wiedziały, które symbolizują wiosnę, lato, jesień i zimę. Na zakończenie przedstawienia wszystkie starszaki ukłoniły się pięknie i wyrecytowały:

– Nie płaczcie, kochani, gdy nas tu nie będzie,

nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie,

a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole,

będziemy wspominać kochane przedszkole!

            Młodszym dzieciom bardzo podobało się przedstawienie, a po spektaklu wszyscy chcieli obejrzeć z bliska kukiełki. Ada stanęła pod oknem i przyglądała się swoim koleżankom i kolegom. Z jednej strony cieszyła się na myśl o szkole, z drugiej jednak czuła, że będzie tęsknić.

– Trochę mi smutno – powiedziała do Kasi.

– Mnie też – odpowiedziała dziewczynka. – Nauczyłam się tutaj pisać swoje imię: K A S I A – przeliterowała.

– A ja się nauczyłam sama korzystać z łazienki, bo jak byłam mała, to nie umiałam spuszczać

wody – dodała Ada.

– Piotrek mi pokazał, jak bezpiecznie zjeżdżać ze zjeżdżalni i wspinać się po drabinkach.

– Mnie też!

– I umiemy już rozpoznawać kształty: kółka, trójkąty, prostokąty i kwa… kwa… – zająknęła

się Kasia.

– Kwadraty – dokończyła Ada.

– Tak! Kwadraty!

– I co jeszcze?

– Pani pokazała nam, jak się kroi warzywa, tak żeby się nie skaleczyć.

– I już umiemy same zrobić sałatkę z majonezem – odparła z dumą Ada.

– A pamiętasz, jak lepiłyśmy pączki z piasku do naszej cukierni? Tomek ugryzł jednego i pani kazała mu szybko wypłukać buzię.

– Cha, cha! Nigdy tego nie zapomnę.

– I piekliśmy ciasto na Dzień Mamy, a wyszedł nam zakalec!

– Pamiętam. Pani polała je rozpuszczoną czekoladą i powiedziała, że takie ciasto jada się

we Francji.

– Było bardzo dobre. Wszyscy prosili o dokładkę.

            Dziewczynki wymieniły jeszcze wiele wesołych wspomnień i obiecały sobie, że będą odwiedzać swoje przedszkole i ulubioną panią. Pożegnały się z innymi dziećmi, z kucharkami, panem „złotą rączką”, który potrafił naprawić każdą rzecz, a nawet z zabawkami. Przed wyjściem z przedszkola Ada położyła coś ukradkiem w swojej szafce w szatni.

– Co tam zostawiłaś? – zdziwiła się mama.

– Zostawiłam pudełko z pocieszajkami.

– A co to są pocieszajki?

– To są kolorowanki ze zwierzątkami. Powiedziałam pani, że jak jakiś maluch będzie płakał,

to może mu dać taką kolorowankę i poprosić, żeby pomalował smutne zwierzątko. Ja też kiedyś płakałam za tobą w przedszkolu i wtedy pomalowałam krowę na żółto. Świeciła

jak słońce i od razu mi było lepiej.

– To wspaniały pomysł – mama spojrzała z podziwem na Adę i mocno ją przytuliła.

– Pa, pa! Przedszkole! – powiedziała Ada. – Kiedyś cię odwiedzę.

 

Rozmowa na temat opowiadania.

− Co przygotowała grupa Ady na pożegnanie przedszkola?

− Co przygotowali młodsi koledzy?

− Co robiły Ada i Kasia?

− Kogo pożegnała Ada?

− Co to były pocieszajki Ady?

− Gdzie je zostawiła?

 

Obejrzyj film, gdzie można pojechać podczas wakacji - ciekawe miejsca w Polsce: https://www.youtube.com/watch?v=JPB6tA0U214

Rady na bezpieczne wakacje: https://www.youtube.com/watch?v=FPG7xrLzwUw

Ćwiczymy literki: http://pisupisu.pl/przedszkole/literki-do-wydruku

Ćwiczymy cyferki: http://pisupisu.pl/przedszkole/cyferki-do-wydruku

Wakacyjne karty pracy: https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/06/WAKACYJNE-KARTY-PRACY-zestaw-2.pdf

Gimnastyka w domu:

https://www.youtube.com/watch?v=9iOLdoHhLpc

https://www.youtube.com/watch?v=QaCxzdZfBLM .

Opublikowano 14.06.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Wakacyjne podróże.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.4	Przygotowanie do czytania, pisania i liczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
15.06.2020r.	Str. 60-61	Str. 76	-----------------	Opowiadanie  “Wakacyjne podróże” str. 84-85
16.06.2020r.	Str. 62-63, 66 + zagadki “Pojazdy”, Bajka edukacyjna “Pojazdy”.	Str. 77	Str. 77	------------------
17.06.2020r.	Str. 64-65 + film edukacyjny „Lato”	Str.78	------------------	Czytanka str. 92-93, 6-latki czytają samodzielnie, 5-latkom rodzice. Udzielanie odp. na Pyt. z książki.
18.06.2020r.	Str. 68-69, 70	Str. 79	Str. 78-79	------------------
19.06.2020r.	Str. 71+ Bajki edukacyjne o bezpieczeństwie w górach i nad wodą, Str. 67.	------------------	-------------------	-----------------

 

 

Piosenka „Już wkrótce wakacje”: https://www.youtube.com/watch?v=By6dA9peBi4 (posłuchaj, naucz się piosenki na pamięć).

Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Wakacyjne podróże. (Rodzic czyta opowiadanie, dziecko słucha i ogląda ilustracje w książce, następnie odpowiada na zadane pytania. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania 6–latki czytają głośno teksty umieszczone pod ilustracjami do opowiadania. 5-latkom czytają rodzice. Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania zawarte w książce.)

           

            Od samego rana tata, Olek i Ada planowali podróże wakacyjne. Zapomnieli
o porannym myciu, a nawet o przebraniu się z piżam. Gdyby nie mama, zapomnieliby też
o śniadaniu. Szczęśliwie mama przypomniała im o wszystkim. Kiedy byli już umyci, przebrani i najedzeni, wyjęła z szafy wielki globus i postawiła go na podłodze.

– Teraz możecie podróżować palcem po całym świecie.

– Super! – ucieszył się Olek. Bez namysłu zakręcił globusem. Fruuu! Gdyby kula ziemska obracała się tak szybko, wszyscy dostaliby kręćka jakiegoś lub co najmniej zadyszki. Przed oczami Olka, Ady i taty mknęły kontynenty: Ameryka Północna i Ameryka Południowa, Afryka, Europa i zaraz Azja i Australia.

– Tu jedziemy! – Palec Olka zatrzymał rozpędzony świat namalowany na globusie. – Australia, Sydney. Niezłe miejsce. Będzie fajnie. W Australii są kangury i koale.

– W Sydney chciałbym zobaczyć gmach filharmonii – wtrącił tata.

– A będzie tam gmach naszego przedszkola? – spytała Ada.

Olek spojrzał na siostrę z politowaniem. Przecież nikt nie podróżuje do przedszkola, które jest kilka metrów od domu. Zakręcił drugi raz. Jego palec wskazał państwo leżące w Ameryce Południowej.

– Brazylia. Dobry wybór – pochwalił tata. – Są tam wspaniałe plaże. Chętnie poleżałbym sobie – przeciągnął się leniwie.

– Może i ja zaproponuję podróż? – mama zajrzała do salonu. – Chciałabym pojechać z wami do Indii. Zawsze interesowała mnie Azja i jej kultura. Chociaż Afryka też jest ciekawa.

– No pewnie! Jedziemy do Kenii! Do parku z dzikimi zwierzętami. Zobaczymy słonie
i żyrafy! – zawołał Olek ożywiony wizją spotkania dzikiego słonia, a może i lwa.

– A będzie tam nasz park? – nieśmiało spytała Ada.

Wszyscy spojrzeli na nią jak na przybysza z kosmosu.

– Nasz park będzie czekał na ciebie w Polsce. Teraz ja wybieram – powiedział tata. Energicznie zakręcił globusem. Niebieski kolor oceanów i mórz zmieszał się z zielonym, żółtym i brązowym – kolorami kontynentów. Adzie aż zakręciło się w głowie. Świat na globusie obracał się zbyt szybko. Co będzie, jeżeli palec taty trafi na głęboki ocean? Nie chciałaby spędzić wakacji na oceanie. Tam już z pewnością nie ma znajomego parku ni przedszkola ani placu zabaw z dużą okrągłą piaskownicą.

– Stany Zjednoczone. Waszyngton – zakomunikował tata.

– Jest tam plac zabaw? – spytała Ada.

– Naszego nie ma, są inne. Jest za to Biały Dom i...

– Ale naszego domu tam nie ma – przerwała tacie Ada.

– Ja nie mogę! Chcesz jechać na wakacje czy nie? – zniecierpliwił się Olek.

– Chcę. Tylko nie tak daleko – bąknęła Ada.

– To gdzie? Wybieraj – podsunął jej globus.

Ada zamknęła oczy. ,,Niech los zdecyduje” – pomyślała i dotknęła palcem globusa.

– Tu! Cała rodzina wbiła wzrok w miejsce, które wskazał palec Ady. Mama i tata pierwsi gruchnęli śmiechem.

– Europa, Polska, Warszawa – podsumował Olek.

Ada westchnęła z ulgą. Jak to dobrze, że zdała się na los szczęścia. W Warszawie jest jej przedszkole i dom, i park, i znajomy plac zabaw. No i tuż pod Warszawą mieszkają ukochani dziadkowie. Co ważne, ich dom stoi w pobliżu lasu.

– Pojedziemy do babci i dziadka. Tam są bociany, dzięcioły, kukułki, żabki, biedronki, ślimaki, pszczoły – zachwalała Ada.

– Mrówki, komary i muchy – dorzucił ponuro Olek. Ale już po chwili śmiał się jak tata i mama. Nawet napad komarów nie odstraszyłby ani jego, ani Ady od podróży do dziadków. Podpatrywanie ptaków w towarzystwie dziadka, który zna setki ciekawostek o zwierzętach, to

był najlepszy z wakacyjnych planów.

 

Rozmowa na temat opowiadania.

− Co Olek, Ada i tata planowali z samego rana?

− Dzięki czemu mogli podróżować palcem po całym świecie?

− Jakie kontynenty były widoczne na globusie?

− Co wskazywał palec Olka?

− Co wskazywał palec taty?

− Gdzie chciała pojechać mama?

− Co wspominała cały czas Ada?

− Co wskazywał palec Ady? Gdzie ona chciała pojechać na wakacje?

 

Zagadki „Pojazdy”:

1. Pędzi po torze szybko, z daleka,

       bo tłum podróżnych na stacji czeka. (pociąg)

2. Ma skrzydła, choć nie jest ptakiem.

       Lata podniebnym szlakiem. (samolot)

3. Ma maskę, a pod nią konie,

       cylindry – nie na głowie.

       A w środku siedzi człowiek. (samochód)

4. Ta wielka latająca maszyna

       owada – ważkę, przypomina. (helikopter)

 

Wykonaj ćwiczenie „Samochody”: https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/d467e6e459d536bcd7df7c7fa838f2ff_/index.html

Bajka edukacyjna „Środki transportu”: https://www.youtube.com/watch?v=Mss394U8tJg

Film edukacyjny „Lato”: https://www.youtube.com/watch?v=-VbbJIqfcgA

Policz: https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/4324daa201ab7a65351dc69cb6aa1682_/index.html

Poćwicz dodawanie: https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/7f73933247d217d403fc5231547b7c77_/index.html

Bajka edukacyjna „Bezpieczeństwo w górach” : https://www.youtube.com/watch?v=wS4SRvkvLio

Bajka edukacyjna „Bezpieczeństwo dzieci nad wodą”:

https://www.youtube.com/watch?v=Ui-ndYWcThA

Ustal kolejność: https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/cd7cff2561a94a5e68229443f6565740_/index.html

Zagraj w grę „Gdzie jest Wally”- poćwicz spostrzegawczość: https://www.miniminiplus.pl/gdzie-jest-wally/gry/gdzie-jest-wally

Gimnastyka w domu:

https://www.youtube.com/watch?v=yPHeSAx9QCc

https://www.youtube.com/watch?v=RsKRBBhgrYQ

https://www.youtube.com/watch?v=O9FIhGaJFdk

Opublikowano 7.06.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Łąka.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.4	Przygotowanie do czytania, pisania i liczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
08.06.2020r.	Obejrzyj film „Łąka” i bajkę „Mieszkańcy łąki” (link poniżej) i wykonaj karty na str. 36-37.	-------------------	-----------------	Opowiadanie „Zabawa w chowanego” str. 74-77.
09.06.2020r.	Obejrzyj film “Rozwój motyla” I wykonaj kartę pracy na str. 38. (link poniżej) Str. 39	Str. 73	Str. 76	------------------
10.06.2020r.	Str. 40-41	-----------------	------------------	-----------------
12.06.2020r.	Obejrzyj filmy „Z kamerą wśród pszczół”, „Pszczoła miodna”a potem wykonaj kartę str. 42. Str. 43	-----------------	------------------	------------------

 

Opowiadanie Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby: „Zabawa w chowanego”: (Rodzic czyta opowiadanie, dziecko słucha i ogląda ilustracje w książce, następnie odpowiada na zadane pytania. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania 6–latki czytają głośno teksty umieszczone pod ilustracjami do opowiadania. 5-latkom czytają rodzice. Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania zawarte w książce.)

            Za lasem płynie strumyk, za strumykiem rozpościera się łąka, na łące rosną zielona trawa i stokrotki o biało-żółtych kwiatach. I jeszcze wiele innych kolorowych kwiatów
i zielonych roślin. Pewnego dnia biedronka, żabka, konik polny i motyl cytrynek bawili się na łące w chowanego.

– Jeden, dwa, trzy... – mała biedroneczka odliczyła do dziesięciu i rozejrzała się dookoła. –

Zaraz was znajdę – zawołała, pewna siebie. Po chwili wykrzyknęła radośnie: – Widzę cię, żabko! Siedzisz pod liściem mlecza! Biedronka sfrunęła na liść i zajrzała pod spód. Coś takiego! Żabki tam nie było. Wszędzie tylko zielone źdźbła trawy i liście roślin łąkowych tak

samo zielone jak żabka. „To nie ten liść” – pomyślała i przeniosła się na sąsiedni, a potem na kolejny. O! Coś zielonego mignęło jej przed oczami! Biedronka rozpostarła małe skrzydełka. – Mam cię, koniku polny! Siedzisz między koniczynkami! Widzę cię! Zaraz będziesz zaklepany – ucieszyła się z odkrycia.

– I hop! – biedroneczka usiadła na listku koniczyny.

„Znowu nic?” – nie mogła się nadziwić, że pośród zieleni nie ma nawet śladu konika polnego.

– Zdawało mi się – westchnęła, jednak już po chwili uśmiechnęła się szeroko. „Cytrynka na pewno znajdę. Jest większy od konika polnego i ruchliwszy od żabki” – pomyślała. Wzbiła się w górę, żeby objąć wzrokiem całą łąkę. Żółty kolor przyciągnął jej uwagę.

– Jest! Widzę cię, motylku! Już po chwili siedziała na płatku stokrotki. Jednak to był tylko kwiat, a dookoła – tysiące podobnych. Czy któryś z nich był motylem cytrynkiem?
Z pewnością nie.

– Żabka, konik polny i motylek poszli sobie, a mnie zostawili – powiedziała rozczarowana

biedronka. Zrobiło się jej bardzo przykro, że przyjaciele tak z nią postąpili.

– Mylisz się, biedroneczko – odezwał się mądry ślimak. – Twoi przyjaciele wciąż są na łące. Trudno znaleźć zieloną żabkę i zielonego konika polnego pośród zielonej trawy. Niełatwo też

wypatrzyć żółtego motyla, gdy łąka żółci się od kwiatów. Tak jednak powinno być. Barwa chroni twoich przyjaciół przed niebezpieczeństwem. Ci, którzy na nich polują, mają wielki kłopot z odróżnieniem motyla od kwiatka albo konika polnego czy żabki od zielonych liści.

– To prawda – z zieleni wyskoczyli roześmiani przyjaciele biedronki: żabka i konik polny.

– Najprawdziwsza prawda – potwierdził motylek cytrynek i wyfrunął z kępy żółtych jaskrów.

– Nie przejmuj się, biedroneczko, że nas nie znalazłaś. Teraz ja będę szukał. Ukryj się

dobrze. Żabka i konik polny też. Biedronka ucieszyła się z takiej zamiany. Ale gdzie znaleźć kryjówkę? Dookoła tyle zieleni. Czerwona biedronka w czarne kropki będzie widoczna z daleka. Szczęśliwie brzegiem rzeki szła uśmiechnięta od ucha do ucha Ada. Usiadła na skraju łąki, żeby odpocząć. Miała na sobie czerwone spodenki w czarne kropeczki. Biedroneczka aż wstrzymała oddech z zachwytu. – Lecę – powiedziała sobie. Skrzydełka, choć małe, poniosły ją na skraj łąki. Usiadła leciutko na pięknych spodniach dziewczynki i... znikła.

A może wciąż tam siedzi. Jak myślicie?

Rozmowa na temat opowiadania:

− W co bawili się: żabka, konik polny, biedronka i motylek cytrynek?

− Dlaczego biedronka nie mogła odnaleźć przyjaciół?

− Co to jest barwa ochronna?

Zagadki Bożeny Formy „Mieszkańcy łąki”:

1. Wiosną i latem się pojawia, kiedy ranek nastaje

jej kropelki są na kwiatkach, listkach i na trawie. (rosa)

2. Na niebie jej barwy pięknie się mienią,

jak most ogromny łączy niebo z ziemią. (tęcza)

3. Błyszczący na jej plecach płaszczyk czerwony,

czarnymi kropkami pięknie ozdobiony. (biedronka)

4. Rozciąga policzki jak woreczki małe.

Zimowe zapasy przenosi w nich całe.

Na czas mroźnej zimy, gromadzi je w norze.

Ma miłe futerko, znacie go może? (chomik)

5. Ma barwne skrzydła, fruwa nad łąką

i bardzo lubi, gdy świeci słonko. (motyl)

6. Jak się ten owad nazywa? Przez cały dzień pracuje.

Na plecach nosi ciężary, kopiec wielki buduje. (mrówka)

Ćwiczenia logorytmiczne „Rób to, o czym mówi wiersz”. (Dzieci poruszają się zgodnie z tekstem  wierszyka.)

Zrób do przodu cztery kroki, i rozejrzyj się na boki.

Tupnij nogą raz i dwa, ta zabawa nadal trwa.

Teraz w lewo jeden krok, przysiad, i do góry skok.

Zrób do tyłu kroków trzy, by koledze otrzeć łzy.

Klaśnij w ręce razy pięć, na klaskanie też masz chęć!

Wokół obróć się, raz dwa, piłka skacze hop-sa-sa.

Ręce w górę i na boki, zrób zajęcze cztery skoki.

Gdy się zmęczysz, poleż sobie, i wyciągnij w górę nogę.

Film „Łąka”: https://www.youtube.com/watch?v=LKLf5EN1Ff4

Bajka edukacyjna „Mieszkańcy łąki”: https://www.youtube.com/watch?v=8krnRKa9jWI

Film edukacyjny „Rozwój motyla”: http://scholaris.pl/zasob/102333

Z kamerą wśród pszczół:

https://www.youtube.com/watch?v=LMLSxZJTNnE

https://www.youtube.com/watch?v=PX8JKShqt9c

Pszczoła miodna: https://www.youtube.com/watch?v=osAR2QTZfs8

Majowa łąka: https://panimonia.pl/wp-content/uploads/2020/05/majowa-%C5%82%C4%85ka-karty-pracy.pdf  

Piosenka „Żabie kroki” (możesz się jej nauczyć): https://www.youtube.com/watch?v=DwwpCoM0sHg

Odszukaj litery:

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/Karta-pracy-1-1.pdf

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/Karta-pracy-2-1.pdf

Podziel na sylaby:

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/Karta-pracy-3-2.pdf

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/324cf0c1cd872cd2a51a13c9400b9c9e_/index.html

Poćwicz głoskowanie:

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/154290de3228b2e46efb56838c316f49_/index.html

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/4c91482124a58dd192180cc1790af4d3_/index.html

Zagraj w grę i poćwicz swoją pamięć:

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/691e7457ebf0e9167c621ced8929a91f_/index.html  

Poćwicz liczenie, dodawanie i odejmowanie:

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/Karta-pracy-6-1.pdf

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/Karta-pracy-7-1.pdf

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/1c79d19eacb6ef63ce459d30ebdd9be4_/index.html

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/DODAWANIE-%C5%9Bredni-2.pdf

Wybierz jeden dowolny obrazek, popraw po śladzie a następnie pokoloruj:

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/%C5%BBaba-1.pdf

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/Motyl-1.pdf

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/Konik-polny-1.pdf

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/04/Bocian-1.pdf

Wykonaj jednego dowolnego mieszkańca łąki bądź samą łąkę:

https://www.youtube.com/watch?v=UohDHJAy25Q

https://www.youtube.com/watch?v=gHYg4rlACcs

https://www.youtube.com/watch?v=q85x875FfGc

Zagraj w grę:

Pamięć doskonała:

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/691e7457ebf0e9167c621ced8929a91f_/index.html

Szeregowanie: https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/7735b31974ca0025b6fb427a756fa7a4_/index.html

Gimnastyka w domu:

https://www.youtube.com/watch?v=GtIqgYZgPoU

https://www.youtube.com/watch?v=Vkiw9i_mQSo

https://www.youtube.com/watch?v=RCgtcEz6SGk

Opublikowano 31.05.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Niby tacy sami, a jednak inni.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.4	Przygotowanie do czytania, pisania i liczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
01.06.2020r.	Posłuchaj piosenek „Inni, a tacy sami”, „”Jesteśmy dziećmi”, „Kolorowe dzieci”, wiersza „My dzieci świata” i obejrzyj prezentację „Dzieci z różnych stron świata…”
01.06.2020r.	Str. 58	-------------------	-----------------	----------------
02.06.2020r.	Str. 54	-----------------	-------------------	Opowiadanie „Piłka dla wszystkich” str. 82-83.
03.06.2020r.	Str.55	-----------------	------------------	-----------------
03.06.2020r.	Piosenka „Dziwni goście”.
04.06.2020r.	Str.56-57	-----------------	------------------	------------------
05.06.2020r.	Str. 59	-----------------	------------------	Od buraka cukrowego do cukierka str. 90-91

 

Piosenka „Inni, a tacy sami”: https://www.youtube.com/watch?v=bgfyMKxwWT0

„Jesteśmy dziećmi”: https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

„Kolorowe dzieci”: https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4

Wiersz: „My dzieci świata”: https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0

Prezentacja: „Dzieci z różnych stron świata”:

https://www.youtube.com/watch?v=EPuZO3vVfXM

Rozmowa na temat piosenek, wiersza, prezentacji:

- Jakie święto jest obchodzone 1 czerwca?

- Czego pragną dzieci na całym świecie?

- Co to znaczy, że pragną pokoju i życia w zgodzie i przyjaźni?

- Jak wyglądają dzieci z różnych zakątków świata? ( zwrócenie uwagi na różnice w ich wyglądzie zewnętrznym).  Czy dzieci innych ras, mające inny kolor skóry, różnią się jeszcze czymś od was?

Wyjaśnienie, co oznacza, że święto dzieci jest świętem międzynarodowym.

 

Opowiadanie  Agaty Widzowskiej „Piłka dla wszystkich” (Rodzic czyta opowiadanie, dziecko słucha i ogląda ilustracje w książce, następnie odpowiada na zadane pytania. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania 6–latki czytają głośno teksty umieszczone pod ilustracjami do opowiadania. 5-latkom czytają rodzice. Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania zawarte
w książce.)

            Niepełnosprawny Franek z grupy Ady często śnił o tym, że gra w piłkę nożną. W
snach nie siedział na wózku inwalidzkim, tylko biegał po boisku najszybciej z całej drużyny
i strzelał najwięcej goli.

– Brawo, Franek! – krzyczeli kibice.

– To najlepszy zawodnik! – rozlegały się głosy.

Jednak gdy szczęśliwy i dumny Franek otwierał oczy, od razu uświadamiał sobie, że to był

tylko sen, a on nigdy nie zostanie piłkarzem. Patrzył na swoje nogi, którymi nie mógł poruszać, i robiło mu się wtedy bardzo smutno. Ada przyjaźniła się z Frankiem i bardzo lubiła się z nim bawić. Pewnego dnia zauważyła, że chłopiec jest wyjątkowo radosny. Miał roześmiane oczy i wesoło pomachał do niej, gdy tylko pojawiła się w sali. Dziewczynka była ogromnie ciekawa, co jest tego przyczyną. Może dostał długo oczekiwany bilet do teatru? A może spełniło się jego marzenie o jeździe na koniu?

– Cześć! Nie uwierzysz, co się stało! – powiedział Franek, gdy Ada usiadła przy nim na dywanie.

– Opowiedz.

– W sobotę pojechałem z moim starszym kuzynem na mecz piłki nożnej. Grały drużyny

z dwóch różnych szkół. Byłem bardzo blisko i mogłem obserwować każdy ruch zawodników!

– To świetnie. Ja nie przepadam za oglądaniem meczu, ale cieszę się, że ci się podobało –

odpowiedziała Ada.

– Mój kuzyn podwiózł mnie do ławki, na której siedzieli zawodnicy rezerwowi. I całe szczęście, bo bramkarz skręcił nogę w kostce i trzeba go było zastąpić. Wyobraź sobie, że nagle ktoś kopnął piłkę, a ja ją złapałem!

– Ojej! Zostałeś bramkarzem?

– Nie. Po prostu piłka wypadła poza boisko i leciała prosto na mnie. Chwyciłem ją i rzuciłem

z powrotem jednemu z napastników.

– Brawo!

– A wtedy on na mnie nakrzyczał…

– Jak to nakrzyczał? Powinien ci podziękować – zdziwiła się Ada.

– Niestety, nie. Powiedział, żebym się stamtąd wynosił, bo tylko przeszkadzam. A jego koledzy się śmiali i słyszałem, jak mówią o mnie „krasnal na wózku”.

– Prawdziwi sportowcy się tak nie zachowują! – zezłościła się Ada.

– Jeden z nich zaczął pokracznie chodzić i wskazywał na mnie palcem, a potem wszyscy

śmiali się z moich butów. Chciałbym chodzić, nawet taki wykrzywiony, a ja przecież nie mogę chodzić wcale… Pomyślałem, że piłka jest nie dla mnie.

– Myślałam, że opowiesz mi o czymś wesołym. Jak cię zobaczyłam, wyglądałeś na szczęśliwego, a ta historia jest smutna – stwierdziła Ada.

– Bo jeszcze wszystkiego ci nie opowiedziałem! – uśmiechnął się Franek. – Potem wydarzyło

się coś wspaniałego! Ada była bardzo ciekawa, a Franek opowiadał dalej:

– Mój kuzyn bardzo się zdenerwował i zdecydował, że zabierze mnie z tego boiska, chociaż

mecz rozgrywał się dalej. Kiedy odjeżdżałem, usłyszałem dźwięk gwizdka. Kapitan drużyny

przerwał mecz i zwołał wszystkich zawodników. Nie słyszałem, co do nich mówił, ale po chwili dogonił nas, a za nim przybiegła reszta drużyny. Powiedział do mnie tak: „Jako kapitan Niebieskich chciałem cię przeprosić za zachowanie moich kolegów. Oni zresztą zrobią to sami”. I wtedy każdy z piłkarzy podszedł do mnie i podał mi rękę. Widziałem, że było im wstyd. Zapytali, jak mam na imię i co mi właściwie dolega.

– To dobrze, bo już chciałam się wybrać z Olkiem na to boisko i im dokopać! – powiedziała

stanowczo Ada.

– Chciałaś ich zbić? – spytał zaskoczony Franek.

– Nie, dokopać im kilka goli. Jak się zdenerwuję, to potrafię kopnąć tak mocno jak stąd do

Krakowa!

– To szkoda, że cię tam nie było – zaśmiał się chłopiec.

Franek opowiedział Adzie ciąg dalszy tej historii. Zawodnicy dowiedzieli się, że chłopiec

doskonale zna zasady gry w piłkę nożną, bo razem z tatą ogląda każdy ważny mecz. Zaproponowali Frankowi, żeby został sędzią, dali mu gwizdek i posadzili na honorowym miejscu, z którego miał świetny widok na całe boisko. Od tej chwili chłopiec bacznie obserwował grę, dawał sygnały zawodnikom, a nawet zadecydował o jednym rzucie karnym. Okazało się, że jest bardzo dobrym i uważnym sędzią i nikt nie powiedział o nim „sędzia kalosz”, czyli taki, który się nie zna na grze i ciągle się myli.

– I wiesz, co mi powiedzieli na pożegnanie? – zakończył opowieść Franek. – Powiedzieli,

że skoro mam niesprawne nogi i nie mogę grać w piłkę nożną, to przecież mam sprawne ręce

i mogę grać w koszykówkę. Mój tata dowiedział się, kto prowadzi drużynę koszykarską dla zawodników na wózkach, i od jutra zaczynam treningi. A ja myślałem, że piłka jest nie dla mnie.

– Piłka jest dla wszystkich! – powiedziała Ada. – Zobaczysz, kiedyś przyjdę na mecz koszykówki. Ty będziesz najlepszym koszykarzem, a ja będę piszczała najgłośniej ze wszystkich kibiców.

 

•Rozmowa na temat opowiadania:

− Co śniło się Frankowi?

− O czym opowiadał Adzie?

− Jak zachowywali się chłopcy?

− Co zrobił ich kapitan?

− Kim został Franek na meczu?

− Co powiedzieli chłopcy Frankowi na pożegnanie?

− Co będzie ćwiczył Franek?

− Jak oceniacie zachowanie chłopców na początku, a jak potem, po rozmowie z kapitanem?

• Wyjaśnienie pojęcia tolerancja:

Tolerancja oznacza cierpliwość i wyrozumiałość dla odmienności. Jest poszanowaniem

cudzych uczuć, poglądów, upodobań, wierzeń, obyczajów i postępowania, choćby były

całkowicie odmienne od własnych albo zupełnie z nimi sprzeczne. Współcześnie rozumiana

tolerancja to szacunek dla wolności innych ludzi, ich myśli i opinii oraz sposobu życia.

− Czy chłopcy byli tolerancyjni?

− Czy znacie inne przypadki braku tolerancji? (Wyśmiewanie się z ludzi o innym kolorze skóry, …).

− Czy należy wyśmiewać się z kogoś, dlatego że jest gruby, jeździ na wózku…?

 

Piosenka „Dziwni goście”:  https://www.youtube.com/watch?v=Mq5LVKj8pXQ

Rozmowa na temat piosenki:

• O czym jest ta piosenka?
• Co oznacza słowo: emocje?
• O jakich emocjach jest mowa w piosence?
• Jakie emocje nas „odwiedzają”? Co się wtedy dzieje?

 

Ćwiczenia w czytaniu: tekst „Od buraka cukrowego do cukierka” – 6-latki czytają samodzielnie, 5-latkom czytają rodzice. Rozmowa na temat przeczytanego tekstu, omówienie ilustracji w książce.

 

Policz i pokoloruj:

https://ztorbynauczycielki.pl/wp-content/uploads/2020/02/policz-i-pokoloruj.pdf

Jaką głoskę słyszysz?

http://pisupisu.pl/przedszkole/slowo-na-literke

Policz sylaby:

http://pisupisu.pl/przedszkole/ile-sylab

Mała gimnastyka:

https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

https://www.youtube.com/watch?v=ju8W_SX_wy4

https://www.youtube.com/watch?v=351fw50UOn8&list=PLbRzTYeyj4CYFzv7lBE2KnqG8rutRhDzZ

Opublikowano 26.05.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Święto rodziców.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.4	Przygotowanie do czytania, pisania i liczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
25.05.2020r.	Str. 44-45	-------------------	-----------------	----------------
26.05.2020r.	Str. 46-47	-----------------	-------------------	Opowiadanie  “Festyn” str. 78 – 81.
27.05.2020r.	Str. 48-49	-----------------	------------------	-----------------
28.05.2020r.	Str.50-51	-----------------	------------------	------------------
29.05.2020r.	Str.52-53	-----------------	------------------	-----------------

 

Opowiadanie  Agaty Widzowskiej „Festyn” (Rodzic czyta opowiadanie, dziecko słucha
i ogląda ilustracje w książce, następnie odpowiada na zadane pytania. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania 6–latki czytają głośno teksty umieszczone pod ilustracjami do opowiadania. 5-latkom czytają rodzice. Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania zawarte
w książce.)

            Na rodzinny festyn do przedszkola Ady przyszło wiele rodzin, między innymi mama i tata Ady oraz Olek. „Święto rodziców” okazało się dobrym pomysłem i okazją do wspólnej zabawy. Całe przedszkole było udekorowane obrazkami namalowanymi przez dzieci oraz kwiatami. W ogródku postawiono dodatkowe ławki, leżaki i miękkie pufy do siedzenia. Dzieci wymyśliły wiele śmiesznych konkurencji, w których brali udział dorośli. Zaczęło się od zagadek, potem były zawody w podrzucaniu piłki głową, co okazało się ulubionym zajęciem niektórych tatusiów. Przedszkolaki zorganizowały pokaz puszczania baniek mydlanych, które wirowały w powietrzu, mieniąc się wszystkimi kolorami tęczy. Najwięcej śmiechu wywołała ogromna bańka, która osiadła na nosie jednego z rodziców – minęło sporo czasu, zanim pękła! Tata Ady i Olka wygrał konkurs w skakaniu na jednej nodze dookoła karuzeli i chociaż w trakcie spadł mu lewy but, nie poddawał się do końca.

– Brawo! – krzyczała Ada.

– Tato! Tato! – dopingował Olek.

Następnie odbył się konkurs drużynowy z udziałem dorosłych i dzieci. Liczyły się zręczność i refleks. Każdy rodzic otrzymał plastikową butelkę, a zadaniem dzieci było jak najszybsze napełnienie jej wodą i zakręcenie. Ach, ile było przy tym radości! Wszyscy się nawzajem pooblewali, jakby to był śmigus-dyngus. Na szczęście pogoda była wspaniała i słońce szybko wysuszyło zmoczone ubrania. Mama Ady i Olka zajęła pierwsze miejsce w konkursie nadmuchiwania balonów. W ciągu minuty nadmuchała aż trzy i nawet zdążyła je zawiązać na supeł. Nagle rozległo się potężne trrrach! To jeden z balonów pękł i wystraszył siedzące na dachu gołębie.

– Myślałem, że wystrzeliłaś z armaty! – zażartował tata.

– To dlatego, że kiedyś grałam na trąbce i mam silne płuca – wyjaśniła mama.

Później odbył się konkurs na rodzinne śpiewanie piosenek. Och! Nie każdy potrafi śpiewać. Niektórzy bardzo fałszowali, ale zupełnie się tym nie przejmowali. Przecież wcale nie trzeba być najlepszym we wszystkim. Najważniejsze to umieć się śmiać nawet z samego siebie. Jednak najwięcej radości wywołały wyścigi z surowym jajkiem trzymanym na łyżce. Dorośli starali się zachować równowagę w czasie biegu, a dzieci piszczały z emocji! Bum! Jajko już leżało na ziemi. Bach! Drugie jajko wylądowało na bucie jednego z ojców.

– Cały trawnik zamienił się w jajecznicę! – zachichotał Olek.

– To są jajka sadzone – stwierdziła Ada.

Zwycięzcy w różnych konkurencjach otrzymali nagrody zrobione przez dzieci: papierowe sowy z przyklejonymi ruchomymi oczami, świeczki ozdobione suszonymi kwiatkami lub muszelkami, kamienie pomalowane jak biedronki i zakładki do książek. Każdy, kto zgłodniał, mógł się poczęstować pysznym ciastem i owocami, ale najsmaczniejsze okazały się owsiane ciasteczka, które przedszkolaki upiekły razem z paniami kucharkami. Na zakończenie rodzinnego festynu dzieci przygotowały część artystyczną, a Ada wyrecytowała wierszyk:

Gdy na Księżyc się wybiorę,

to spakuję do walizki moją mamę oraz tatę,

bo nie mogę zabrać wszystkich.

Z mamą będę liczyć gwiazdy i rysować złote słońce,

z tatą zrobię prawo jazdy na talerze latające.

Na Księżycu dom postawię i dla mamy kwiat w ogrodzie,

tacie gwiezdną dam golarkę, by się mógł ogolić co dzień.

Więc, gdy lecieć chcesz w nieznane, zabierz tatę oraz mamę!

Ada otrzymała wielkie brawa, a potem rozpoczęła się loteria. W losowaniu nagrody głównej wzięli udział wszyscy zaproszeni goście. Każdy chciał wygrać, ale przecież to niemożliwe, żeby wygrali wszyscy. Dzieci trzymały kciuki i czekały, aż pani dyrektor odczyta zwycięski numer.

– Wygrywa los z numerem 1865!

– Hura! To nasz! – krzyknął uradowany Olek.

– Mamy szczęście! – pisnęła Ada.

Nagrodą główną były bilety do teatru dla całej rodziny. Pozostali uczestnicy wylosowali nagrody pocieszenia w postaci książek.

– Trzeba to uczcić! – zaproponowała mama.

– Tylko nie każcie mi już dzisiaj skakać na jednej nodze! – zaśmiał się tata.

Tego dnia Ada i Olek byli bardzo dumni ze swoich rodziców. Chociaż są dorośli, mają wspaniałe poczucie humoru i można się z nimi świetnie bawić.

 

Rozmowa na temat opowiadania.

− Z jakiej okazji odbywał się festyn w przedszkolu Ady?

− Kto z rodziny Ady przybył na festyn?

− Jaki konkurs wygrał tata Olka i Ady?

− Na czym polegał konkurs drużynowy – dorośli z dziećmi?

− W jakim konkursie mama Olka i Ady zajęła pierwsze miejsce?

− Jakie inne konkursy odbyły się jeszcze podczas festynu?

− Jakie nagrody przygotowały dzieci?

− Czym częstowali się goście?

− O kim Ada recytowała wiersz?

− Czym zakończył się festyn?

 

Zrób mamie przyjemność i wykonaj dowolny prezent, możesz skorzystać z poniższych propozycji :

https://www.youtube.com/watch?v=vWt-fdD0Fho

https://www.youtube.com/watch?v=otjMhpZvKQ0

https://www.youtube.com/watch?v=dY4Z6pos43M&t=27s

Posłuchaj piosenki (możesz się jej nauczyć):

 https://www.youtube.com/watch?v=j09kDRPi3tE

Podziel na sylaby i zaznacz odpowiednią liczbę sylab:

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/4fb984bae5477d8f8e7cb2bf0467da09_/lesson/lesson/index.html

Poćwicz swoją spostrzegawczość:

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/05/Karta-pracy-7.pdf

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/d230ed3b718826eae1cfdc163e98d323_/lesson/lesson/index.html

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/8a961af2569c798f4053d2eeb1e1fe48_/lesson/lesson/index.html

Poćwicz dodawanie i odejmowanie:

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/c07dad161d1e391cb6dd86df6b1baf63_/index.html

Rozwiąż zadania tekstowe:

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/276efe36d4ddfb13488c1c96f9f42c44_/index.html

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/9bf22f8e33a493cc5130e223b2c783e4_/index.html

Poćwicz przeliczanie:

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/181b551f0cdeea757f13c6d29b1e5519_/index.html

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/8771c489270cc7f21c254d5155c302ed_/index.html

Poruszaj się trochę:

https://www.youtube.com/watch?v=9fgA6TJ5VHY

https://www.youtube.com/watch?v=U2-l87iDqU8

https://www.youtube.com/watch?v=Y4lnJz2BTJY

Opublikowano 18.05.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Dbamy o przyrodę.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.4	Przygotowanie do czytania, pisania i liczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
18.05.2020r.	Str. 12-13 Pyt. do wiersza: Co robiły dzieci w lesie? Co mówiły zwierzęta o dzieciach? Jak Ty zachowujesz się w lesie?	-------------------	-----------------	----------------
19.05.2020r.	Obejrzyj film „W kontakcie z naturą” i posłuchaj piosenki “Nasza planeta”, wykonaj kartę pracy Str. 14-15	-----------------	-------------------	------------------
20.05.2020r.	Str.16-17	Str. 74	Str.74	-----------------
21.05.2020r.	Posłuchaj piosenki “Świat w naszych rękach”, obejrzyj film edukacyjny: „Segreguj odpady…” i „Rady na odpady” wykonaj kartę pracy Str.18.	-----------------	------------------	------------------
22.05.2020r.	Str. 19	-----------------	------------------	Opowiadanie „Lis i lornetka” –str. 66,67,68,69.

 

Film edukacyjny: „W kontakcie z naturą”  https://www.youtube.com/watch?v=zleExE18fqQ

Piosenka „Nasza planeta”: https://www.youtube.com/watch?v=1MZovZPTP7I

Piosenka „Świat w naszych rękach”:  https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE

Film edukacyjny: „Segreguj odpady…” https://www.youtube.com/watch?v=JgH6iXKxyJE

i „Rady na odpady” https://www.youtube.com/watch?v=0WS8vo0iD2k

Dodatkowo:

Bajka edukacyjna: „Ekologiczny dom” https://www.youtube.com/watch?v=PYd88-RyaLs

 

Opowiadanie Agaty Widzowskiej „Lis i lornetka” ( Rodzic czyta opowiadanie, dziecko słucha i ogląda ilustracje w książce, następnie odpowiada na zadane pytania. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania 6–latki czytają głośno teksty umieszczone pod ilustracjami do opowiadania. 5-latkom czytają rodzice. Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania zawarte w książce.)

            Przedszkolaki bardzo lubią wycieczki. Odwiedziły już zoo, ogród botaniczny
i Muzeum Lalek. Tym razem grupa Ady wybrała się do lasu na lekcję przyrody, bo nauka
w terenie jest znacznie ciekawsza niż zwykłe opowieści. Dzieci koniecznie chciały obejrzeć paśniki dla zwierząt. W świecie zwierząt nastąpiło wielkie poruszenie.

– Schowajcie się! – krzyknął płochliwy zając. – Idą tu małe człowieki!

– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – poprawiła go łania, spokojnie przeżuwając młode

pędy drzew iglastych.                 

– Na pewno zaatakują kijkami nasze mrowiska! – pisnęły przerażone mrówki. – Kiedyś wielki dwunożny człowiek podeptał nasze całe królestwo!

– Pobiegnę wywęszyć, jakie mają zamiary – oznajmił lis i ruszył przed siebie, wymachując

puszystą kitą.

– Boimy się hałasu – pisnęły zajączki, tuląc się do uszatej mamy.

– Tydzień temu ludzkie istoty zostawiły w lesie pełno śmieci: puszki, sreberka po czekoladzie

i butelki! – krzyknął oburzony borsuk. – Chyba nie wiedzą, że kiedy słońce rozgrzeje zbyt mocno szklaną butelkę, to może wywołać pożar lasu!

– To straszne! – oburzyła się wiewiórka. – Zaraz przygotuję pociski z orzechów i będę nimi

rzucać. Pac! Pac!

W tej samej chwili zza drzew wyłonił się jeleń i dostojnym krokiem zbliżył się do paśnika.

– Witam państwa – przywitał się. – Słyszałem, że boicie się ludzi. Powiem wam, że bać się

należy myśliwych, którzy mają strzelby, ale nie ludzkich dzieci, bo one mają dobre serca.

– Tiuu, tiuu! My znamy te maluchy! – odezwały się ptaki. – Zimą sypią dla nas ziarenka

i szykują słoninkę w karmnikach, żebyśmy nie zamarzły z głodu.

Nadbiegł zziajany lis i, łapiąc oddech, wysapał:

– Kochani, nie ma się czego bać! Te człowieki to bardzo miłe stworzenia.

– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – po raz drugi odezwała się łania.

– No dobrze, ludzie. Duże stworzenie w spódnicy mówiło do nich „moje kochane przedszkolaki” czy jakoś tak… Urządzili sobie piknik na polanie, a potem posprzątali wszystkie śmieci. Na trawie nie został ani jeden papierek po kanapkach, ciastkach i cukierkach. Wszystkie butelki po sokach i pudełeczka po jogurtach wyrzuciły na parkingu do wielkiego kosza na śmieci.

– A nie krzyczały? – szepnęły wciąż wystraszone zajączki.

– Ależ skąd! One dobrze wiedziały, że w lesie trzeba być cicho, żeby nas nie płoszyć.

– O! To znaczy, że szanują nas i las – powiedziała do rymu pani zającowa.

– Szanować las najwyższy czas! – odpowiedziały chorem zwierzęta.

Tego dnia dzieci wróciły z wycieczki bardzo zadowolone. Nauczycielka pochwaliła wszystkie

za to, że w lesie zachowywały się tak, jak należy: nie hałasowały, nie niszczyły mrowisk i norek, nie zrywały żadnych roślin bez zgody pani i pięknie posprzątały po zakończonym pikniku.

– A może narysujecie to, co najbardziej zapamiętaliście z dzisiejszej wycieczki? Zrobimy wystawę o lesie.

– Tak! Chcemy!

– Ja namaluję wiewiórkę – ucieszyła się Zuzia.

– I ptaszki.

– A ja narysuję mech – postanowił Jacek.

Pani rozdała dzieciom kartki, kredki i farby. Sama też postanowiła coś namalować. Powstały prawdziwe dzieła sztuki: drzewa iglaste oświetlone słońcem, wiewiórka, ślady kopytek, zielona polana i ptaszki na gałęziach. Jacek namalował czarną plamę i oznajmił wszystkim, że to jest nora niedźwiedzia. Ada narysowała lisa trzymającego w łapkach jakiś dziwny przedmiot.

– Co to jest? – zapytała Kasia.

– To jest lis – odpowiedziała Ada, chociaż uznała, że bardziej przypomina psa niż lisa.

– A co on trzyma?

– Lornetkę – odpowiedziała Ada.

– Lornetkę? Przecież lisy nie używają lornetek – stwierdził Piotrek. – Nie widziałem tam żadnego lisa.

– A ja widziałam – odparła Ada. – Cały czas nas podglądał!

– Naprawdę?

– Naprawdę. Ciągle nas obserwował, a zza drzewa wystawała jego ruda kita.

– To dlaczego nam nie powiedziałaś?

– Nie chciałam go spłoszyć. Widocznie sprawdzał, czy umiemy się dobrze zachować w lesie.

– Pewnie, że umiemy! – stwierdził Piotrek.

Nauczycielka zebrała wszystkie obrazki i przyczepiła je do specjalnej tablicy.

– Jaki tytuł nadamy naszej wystawie? – zapytała dzieci.

Było wiele propozycji, ale najbardziej spodobał się wszystkim pomysł Ady: „Czas szanować

las”. Jednak największe zdziwienie wywołał rysunek nauczycielki.

– Dlaczego pani powiesiła pustą kartkę? – zdziwiły się dzieci.

– Ona nie jest pusta – uśmiechnęła się tajemniczo pani.

– Przecież pani nic nie narysowała…

– Narysowałam w wyobraźni. Moj rysunek przedstawia leśną ciszę.

Oj, nasza pani zawsze nas czymś zaskoczy!

Rozmowa na temat opowiadania.

− Jak zwierzęta przyjęły obecność dzieci w lesie?

− Dlaczego zwierzęta bały się dzieci?

− Co powiedziały o dzieciach zwierzęta, które je obserwowały: jeleń, ptaki, lis?

− Co zrobiły dzieci po powrocie do przedszkola?

− Kogo narysowała Ada? Dlaczego?

− Co narysowała pani? Co przedstawiał jej rysunek?

Zagraj w gry:

- matematyczną:

http://scholaris.pl/resources/run/id/112607

https://szaloneliczby.pl/uporzadkuj-liczby-do-10/

http://scholaris.pl/resources/run/id/102208

- ekologiczną:

https://www.miniminiplus.pl/rybka-minimini/gry/segregacja-smieci

-rozwijającą spostrzegawczość, logiczne myślenie

http://www.przedszkole.pceluban.pl/ezeszyt/pliki/media/aplikacje/index.html

Wykonaj następujące ćwiczenia gimnastyczne:

https://wordwall.net/resource/1061922/%C4%87wiczenia-dla-przedszkolak%C3%B3w

https://wordwall.net/resource/1187864/zabawy-ruchowe-dla-przedszkolak%C3%B3w

Opublikowano 11.05.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Moja miejscowość, mój region.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.4	Przygotowanie do czytania, pisania i leczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
11.05.2020r.	Posłuchaj piosenki i wykonaj karty pracy: Str. 20,21	-------------------	-----------------	----------------
12.05.2020r.	Obejrzyj filmik „Miasto a wieś” i wykonaj karty pracy: Str. 22,23	-----------------	-------------------	------------------
13.05.2020r.	Str.24	Str. 75	Str.75	-----------------
14.05.2020r.	Str.25,26	-----------------	------------------	------------------
15.05.2020r.	Str. 27	-----------------	------------------	-----------------

 

Proszę, aby 6-latki powtarzały wprowadzone litery, czytając sylaby, wyrazy i czytanki z książek „Litery i liczby cz.1 i cz.2” a także z czytanki z „Nowe przygody Olka i Ady”.

Piosenka: https://www.youtube.com/watch?v=31iMeePXKM8

Pytania do piosenki:

• O jakim miejscu jest piosenka?
• Jakie ono jest?
• Co to znaczy, że mamy „swój kawałek Polski”?

Film „Miasto a wieś”: https://www.youtube.com/watch?v=RKxwNYHxgmM

Rozmowa z dzieckiem na temat różnic między miastem a wsią.

Dokończ zdania:

1. Miejscowość, w której mieszkam to…
2. Mój numer domu to….
3. Lubię swoją miejscowość, bo…
4. Moje przedszkole znajduje się w ….

Poćwicz dodawanie:

• https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/817fc8113663f440767a06fdfd59de29_/index.html
• https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/0f1149a339fc59f79ab89ea78258ab48_/lesson/lesson/index.html 

Poćwicz pisanie cyferek:

• http://bystredziecko.pl/karty-pracy/cyferki-dla-dzieci/2/nauka-pisania-cyfry-0-10.pdf

Zabawy ruchowe dla dzieci:

• https://www.youtube.com/watch?v=FGRMM_Vsh0g
• https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo

Wykonaj pracę „Moja miejscowość”. Narysuj, powycinaj elementy z gazet, dorysuj własne charakterystyczne dla Twojej miejscowości, najbliższego otoczenia (technika dowolna). Pokoloruj rysunek. Zdjęcie przyślij na dowolny komunikator.

Opublikowano 4.05.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Moja ojczyzna.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.4	Przygotowanie do czytania, pisania i leczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
04.05.2020r.	Film edukacyjny „Polak Mały” + karta pracy str. 28. Posłuchaj piosenek (linki poniżej)	-------------------	-----------------	6-latki czytają samodzielnie czytankę str. 70-71, 5-latkom rodzice, rozmowa na temat tekstu.
05.05.2020r.	Str. 32 – 33.	Str. Literka „H” – str. 72.	Literka „H”– str. 70,71,72.	--------------------
06.05.2020r.	Str.32-33.	Str. 71	Str. 73 – pisanie literki „h” po śladzie i samodzielnie.	-------------------
07.05.2020r.	Str. 29, Str. 30,31 + piosenka i film (linki poniżej)	-----------------	------------------	Opowiadanie „Zakochany w syrenie” str. 72 -73.
08.05.2020r.	Str. 34-35.	-----------------	------------------	Powtórzenie czytanki str. 72-73.

 

            Po zapoznaniu się z literką, proszę, aby dzieci poszukały i wkleiły obrazki na „h” do zeszytów.

Film edukacyjny: „Polak Mały”: https://www.youtube.com/watch?v=xQk8p7XY23A

Posłuchaj piosenek:

1. „Jestem Polakiem” (możesz się jej nauczyć):

https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM

2. „Piosenka Małego Patrioty”:

https://www.youtube.com/watch?v=O8lbwWF7yXo

Rozmowa na temat obejrzanego filmu, wysłuchanych piosenek i czytanki ze strony 70-71:

1. Jak się nazywa kraj w którym mieszkamy?
2. Polska jest naszą ojczyzną, co to znaczy?
3. Jak powstało państwo polskie?
4. Jak się nazywała pierwsza stolica Polski?
5. Jakie są nasze symbole narodowe?
6. W jakim kolorze jest flaga Polski?
7. Kiedy obchodzimy dzień flagi?
8. Co widnieje w godle Polski?
9. Mieszkamy w Polsce, jesteśmy …….
10. Kim jest patriota?
11. Jak się nazywa obecna stolica Polski?
12. Jak się nazywa najdłuższa rzeka Polski?  

Tekst opowiadania Agaty Widzowskiej „Zakochany w syrenie”:

Ada wróciła z tatą z przedszkola i od razu zaczęła opowiadać o wydarzeniach dnia. − Dzisiaj rysowaliśmy Syrenkę – powiedziała.

− Taki stary samochód? – zdziwił się Olek, który wiedział wszystko o dawnych modelach

samochodów takich jak trabant, syrenka i warszawa.

− Sarenkę? – zapytała mama, która w tym czasie miksowała truskawki i nie dosłyszała głosu

córeczki.

− Ojejku, nikt mnie nie rozumie – westchnęła Ada i rozwinęła swój rysunek.

− Syrenka warszawska! Kobieta z ogonem ryby i z tarczą − zawołał Olek. − Znam ten pomnik, bo byliśmy tam z klasą.

− Jeśli chcesz, to opowiem ci legendę o tym pomniku i o powstaniu Warszawy – zaproponowała Ada.

− Chcę.

Ada wyjęła jedną ze swoich małych lalek i owinęła jej nogi wstążką, tak, żeby przypominała

ogon ryby. Zaczęła opowiadać:

− W pewnej wiosce żyła sobie piękna syrena, która nie była zwykłą dziewczyną, bo zamiast

nóg miała płetwę. Mieszkała w rzece Wiśle. Czasami wychodziła na brzeg, żeby rozczesać włosy…

− Ada udawała, że rozczesuje lalce blond czuprynę. – Syrenka pięknie śpiewała i czarowała

swoim głosem rybaków. Ada odszukała drugą lalkę, której kiedyś obcięła włosy, podała ją Olkowi i powiedziała:

− To będzie rybak. Ma na imię Wars.

− Ja mam go udawać?

− Tak.

− I co mam robić? – zapytał Olek.

− Masz być zakochany – wyjaśniła Ada.

− Ja?

– Tak! Wars zakochał się w syrenie i uratował ją przed innymi rybakami. Oni zarzucili na nią sieci, bo chcieli ją zanieść królowi, żeby dostać dużo pieniędzy. Zatkali sobie uszy, żeby nie

słyszeć jej śpiewu.

− A co by się stało, gdyby usłyszeli?

− Ten, kto ją usłyszał, wchodził do rzeki i już nigdy nie wracał. Zwykli ludzie nie mogą żyć

pod wodą.

− Wiem. Ludzie mają płuca, a ryby skrzela. Dzięki temu ryby mieszkają pod wodą. I ta twoja

syrena też. Ada przyniosła z kuchni pustą siatkę po cebuli, która przypominała sieć i wrzuciła do niej swoją lalkę.

− Uratuj mnie, piękny rybaku, a zaśpiewam ci najpiękniejszą pieśń na świecie! – powiedziała.

− Nie śpiewaj mi, bo wpadnę do Wisły i nie wrócę! Zatkałem sobie uszy – powiedział Olek.

− Ojej! Już dawno wyjąłeś sobie zatyczki z uszu i dlatego jesteś zakochany. Taka jest legenda, a my się tylko bawimy. Ratuj syrenę!

− Zakradnę się nocą, kiedy inni rybacy będą spali i rozetnę sieci. Będziesz mogła wrócić do Wisły.

− Pospiesz się, bo nie mogę żyć długo bez wody! – pisnęła Ada.

Olek wyplątał syrenę z cebulowej sieci i powiedział: − Jesteś wolna. Możesz wracać do domu.

− Dziękuję ci, dzielny rybaku? Jak masz na imię?

− Olek.

− Przecież się bawimy! – przypomniała Ada.

− No dobrze… mam na imię Wars. A ty, jak masz na imię, piękna panno?

− Jestem Sawa. Widziałam cię wiele razy na brzegu rzeki.

− Przychodziłem tu łowić ryby, ale zawsze czekałem na ciebie. Jesteś taka piękna.

− Och! Rybacy tu biegną! Zobaczyli, że mnie uwolniłeś! Nie wyjdę już na brzeg Wisły, chyba, że waszej wiosce będzie groziło wielkie niebezpieczeństwo. Wtedy was obronię! Żegnajcie!

− Żegnaj! – powiedział Olek.

− Przecież ty masz iść ze mną, bo mnie kochasz – przypomniała Ada.

− Idę z tobą, Sawo! – zawołał Olek.

Po chwili obie lalki wylądowały pod tapczanem, który udawał rzekę Wisłę.

Ada opowiadała dalej: − Wars i Sawa zniknęli pod wodą, i nikt ich już nie widział. Na miejscu wioski powstało miasto Warszawa, w którym mieszkamy – zakończyła.

− Wiesz co, może pójdziemy w sobotę z mamą i tatą obejrzeć pomnik Syrenki nad Wisłą?

Sprawdzimy, czy ma skrzela.

− Mówiłeś, że byłeś tam z klasą.

− Ale chcę iść jeszcze raz.

− Hm… ty chyba naprawdę zakochałeś się w tej Sawie – zachichotała Ada.

Rozmowa na temat opowiadania.

− O czym dowiedziała się Ada w przedszkolu?

− Kto pomógł jej przedstawić legendę?

Warszawa:

1. https://www.youtube.com/watch?v=bGr6RgLmdVI&fbclid=IwAR0-0WyqeJlUkfJWTKjBtdh-AY7XUtjfyI-eIBKkXMLWIh6HkGDVRavT2Q8
2. https://www.youtube.com/watch?v=hzB8YX2Qphs&fbclid=IwAR3b6QZ6n2fwqwasWDjNDpngjORrnjeqHeoZePMo7onwdxutINQTxAoRVPg

Dodatkowe karty pracy dla chętnych:

1. https://mojedziecikreatywnie.pl/sdm_downloads/symbole-narodowe-zakodowane-godlo-polski/
2. https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2019/04/PRZEDSZKOLANKOWY-BAZGROLNIK-PRZEDSZKOLAKA-cz%C4%99%C5%9B%C4%87-5.pdf
3. Ułóż puzzle:

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/4ef2376a253ff74f0969b27e6ec591a1_/lesson/lesson/index.html?fbclid=IwAR3ouUlc73VjccuEG2dIIAfyJ56Vyo8gyUzbyje6FLKdiKoCTSNvcJ5DV80

4. Poćwicz swoją pamięć: https://www.miniminiplus.pl/noddy-detektyw-w-krainie-zabawek/gry/noddy-memory

6-latki zachęcam do poćwiczenia dodawania i odejmowania:

1. https://www.miniminiplus.pl/rybka-minimini/gry/wesole-dodawanie
2. http://bystredziecko.pl/karty-pracy/matematyka/dodawanie-i-odejmowanie/plus-minus-10-piramidy-01-pisane.pdf
3. http://bystredziecko.pl/karty-pracy/matematyka/dodawanie/matematyka-dodawanie-10-el-01-kolor.pdf
4. http://bystredziecko.pl/karty-pracy/matematyka/dodawanie/dodawanie-10-dopelnianie-01-cb.pdf

Opublikowano 27.04.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Wiosna na wsi.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.4	Przygotowanie do czytania, pisania i leczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
27.04.2020r.	Str. 3	Literka „Ż” – str. 68.	Literka „Ż”– str.64,65, 66.	--------------------
28.04.2020r.	Film edukacyjny: „Zwierzęta w gospodarstwie…’’ i „Zwierzęta na wsi…”
28.04.2020r.	Str. 4-5, 6.	Str. 69.	Str. 67 – pisanie literki „ż” po śladzie i samodzielnie.	Opowiadanie „Uparty kogut”, ilustracje str. 62,63,64,65.
29.04.2020r.	Str. 7, 8, 9 + zagadki	Str. 70.	Str. 68.	------------------
30.04.2020r.	Str. 10, 11.	Str. 66.	Str. 69.	-----------------

 

            Po zapoznaniu się z literką, proszę, aby dzieci poszukały i wkleiły obrazki na „ż” do zeszytów.

Film edukacyjny: „Zwierzęta w gospodarstwie rolnym na wsi – film edukacyjny dla dzieci”:

https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

film edukacyjny: Zwierzęta na wsi część 2 (gdzie mieszkają, co jedzą, co nam dają, zadania)

https://www.youtube.com/watch?v=CpcmvJTO5G4&feature=youtu.be&fbclid=IwAR1leO9Y9u-MaizI2BLjWXqneOCYt5i3xuJb4iE31tM8j_J9-74hd1WcpnY

 Teraz czas na ćwiczenia waszej buzi, poproście rodziców o małe lusterko i posłuchajcie czytanego tekstu. Spróbujcie wykonać ćwiczenia:
• Jedziemy na wieś – dzieci wibrują wargami – naśladują samochód jadący na wieś.
• Konik – dzieci naśladują kląskanie konika: mocno przyklejają język ułożony szeroko przy podniebieniu i odklejają go zdecydowanym ruchem. Pracy języka towarzyszy praca warg, które raz są szeroko rozłożone, a raz ułożone w dziobek.
• Krowa – dzieci naśladują ruchy żucia, poruszając dynamicznie żuchwą.
• Kot oblizuje się po wypiciu mleka – dzieci przesuwają językiem po górnej i po dolnej wardze, przy szeroko otwartej jamie ustnej.
• Pies gonił kota i bardzo się zmęczył – dzieci wysuwają język na brodę i dyszą.
• Świnka – dzieci wysuwają wargi mocno do przodu, naśladują ryjek świnki.
• Myszka bawi się w chowanego – dzieci wypychają policzki czubkiem języka od wewnętrznej strony: raz z jednej, raz z drugiej strony.
• Miotła – dzieci naśladują gospodarza zamiatającego podwórko, przesuwając język od jednego do drugiego kącika ust, przy szeroko otwartych wargach.

Tekst opowiadania Małgorzaty Strękowskiej - Zaremby „Uparty Kogut”:

            Rodzina Ady i Olka wybrała się do cioci na wieś. Wszyscy byli zachwyceni celem podroży. Tylko mama wydawała się trochę zakłopotana i lekko zaniepokojona.

– Nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam na wsi. Chyba bardzo dawno temu. Czy będą tam

wszystkie wiejskie zwierzęta? – wypytywała tatę.

– Oczywiście, jak to w gospodarstwie. Będą krowy i cielęta. Świnie i prosięta. A zamiast koni

i źrebiąt – dwa traktory. Traktorów chyba się nie obawiasz? – spytał żartem tata. Mama tylko się uśmiechnęła. – Oczywiście. Nawet rogaty baran mnie nie wystraszy. Jestem supermamą.

– Będą też kury, gęsi, kaczki, indyczki. Zgroza – ciągnął tata żartobliwym tonem.

Samochód wjechał na podwórko. Ada i Olek pierwsi przywitali się z ciocią i wujkiem
i natychmiast zaczęli się rozglądać za zwierzętami.

– Lola ma szczeniaki! Mogę się z nimi pobawić? – spytał Olek i już był przy kudłatej kundelce i czwórce jej szczeniąt. Ada nie mogła do niego dołączyć, ponieważ ma uczulenie na sierść. Wybrała się więc na spacer po podwórku.

– Ko, ko, gę, gę, kwa, kwa – witały ją kury i kurczęta, gęsi i gąsięta, kaczki i kaczęta. Ada

z powagą odpowiadała im: „dzień dobry”, „witam państwa”, „przybijemy piątkę?”.

– Ojej, jaka piękna kózka! – Ada usłyszała zachwycony głos mamy.

– To koźlątko. Ma zaledwie kilka dni – powiedział wujek.

– Prześliczny maluszek – stwierdziła z podziwem mama. Koźlątko nie poświęciło mamie uwagi, za to kury podniosły wielki krzyk na jej widok. Obgdakały ją z każdej strony... i sobie poszły. Został jedynie kogut. Wbił wzrok w barwną sukienkę mamy w duże czerwone koła i patrzył jak zauroczony.

– Lubi czerwony kolor – stwierdziła z zadowoleniem mama.

– Hm, obawiam się, że wręcz przeciwnie – powiedział tata. Kogut nastroszył pióra i nieprzyjaźnie zatrzepotał skrzydłami.

– Nie przepada za czerwonym. Kiedyś wskoczył mi na głowę, bo byłam w czerwonym kapeluszu – powiedziała ciocia. – Ale to zdarzyło się tylko raz – dodała uspokajająco.

Po chwili wszyscy z wyjątkiem mamy zapomnieli o kogucie. Uparte ptaszysko nie odstępowało jej na krok.

– Idź sobie – odpędzała go, jednak kolor czerwony na sukience przyciągał uparciucha jak

magnes.

– Nie bój się, mamo – Ada dodała mamie otuchy.

– Dam sobie radę. – Mama bohatersko przeszła między kaczkami, kurami, minęła nawet

gąsiora, ale gdy spojrzała za siebie, ponownie ogarnął ją niepokój. Kogut wciąż był tuż-tuż

i wojowniczo stroszył pióra.

– Bywa uparty jak oślątko – westchnęła ciocia. – Wracaj do kurnika, uparciuchu.

– No właśnie! – powiedziała stanowczo mama.

Obie, mama i ciocia, weszły do domu. Niezadowolony kogut grzebnął pazurem i wrócił do

kurnika. Tymczasem tata z wujkiem założyli na głowy kapelusze z siatką na twarz i poszli zajrzeć do uli w sadzie. Ada unikała pszczół od czasu, gdy minionego lata została użądlona w stopę. Wolała przechadzać się pośród żółtych kaczuszek, które nie żądlą i są mięciutkie. Nawet nie zauważyła upływu czasu. Zbliżała się właśnie pora dojenia krów, więc ciocia poszła przygotować dojarki. Olek wciąż bawił się ze szczeniętami, a tata i wujek zapomnieli o wszystkim, tak bardzo zajęli się sprawdzaniem pszczelich uli. Znudzona mama postanowiła do nich dołączyć. Jednak żeby dotrzeć do furtki prowadzącej do sadu, musiałaby przejść obok kurnika. Co będzie, jeśli kogut ją zobaczy? Wolała tego uniknąć. Postanowiła przechytrzyć nieprzyjaznego ptaka i przedostać się do sadu przez płot. Jakież było zdziwienie Ady, gdy zobaczyła mamę wspinającą się na ogrodzenie. Pokonanie płotu, kiedy ma się na sobie odświętną sukienkę, nie jest łatwe, jednak mamie się to udało. Co prawda w rajstopach poleciało oczko, a sukienkę lekko rozdarła, ale kto by się tym przejmował.

– Oczko ci ucieka, łap je! – zażartował tata na widok żony.

– To nic takiego. Wykiwałam koguta – powiedziała szeptem, zadowolona z siebie mama.

Chwilę później Ada zobaczyła koguta, który bez trudu przefrunął nad płotem i wylądował

w sadzie.

Rozmowa na temat opowiadania.

− Czy mama Olka i Ady była wcześniej na wsi?

− Z kim bawił się Olek?

− Co robiła Ada?

− Jaki ptak zainteresował się mamą? Dlaczego?

− Czym zajęli się tata z wujkiem?

− Jak mama przechytrzyła koguta? Czy jej się to naprawdę udało?

            W trakcie czytania opowiadania dzieci oglądają ilustracje w książce. Po wysłuchaniu
i udzieleniu odpowiedzi na pytania, dzieci 6-letnie czytają teksty znajdujące się pod ilustracjami do opowiadania, dzieciom 5-letnim czytają rodzice. Udzielenie odpowiedzi na pytania znajdujące się w książce.

Zagadki dla dzieci:

1. Lubi głośno gdakać, kiedy zniesie jajko.

Każdy wie, że jest stałą kurnika mieszkanką. (kura)

2. Zakręcony ogonek, śmieszny ryjek ma.

„Chrum, chrum – głośno woła – kto jedzenie da?” (świnia)

3. Na przykład łaciate, w oborze mieszkają.

Pasą się na łąkach, zdrowe mleko dają. (krowy)

4. Nie pieje, nie gdacze, tylko głośno kwacze.

Po stawie pływa. Jak się nazywa? (kaczka)

5. Grzebień ma na głowie, swoim głośnym pianiem

wszystkich wczesnym rankiem budzi na śniadanie. (kogut)

6. Te piękne zwierzęta, silne niesłychanie,
   mogą ciągnąć wozy, dorożki i sanie. (konie)
7. Kopytka, rogi i bródka mała, i żeby jeszcze tak nie skakała,
   najpierw na drzewo, potem do woza, już wiesz na pewno, to zwykła … . (koza)
8. Wytworny jest niebywale, czerwone nosi korale.
   Gdy na drodze mu ktoś stanie, to usłyszysz ... gulgotanie. (indyk)
9. Ma długie uszy, futerko puszyste.
   Ze smakiem chrupie sałaty listek. (królik)
10. Dzięki niej na zimę masz czapkę i szalik.
    Gdy w góry pojedziesz, ujrzysz ją na hali. (owca)

Ćwiczenia orientacji w przestrzeni: https://www.logopestka.pl/przedszkole-online-16-gdzie-jest-kurczatko-cwiczenia-orientacji-w-przestrzeni-karty-pracy/  

Propozycja zabaw ruchowych:

1. https://www.youtube.com/watch?v=R69hxfcp3nA&fbclid=IwAR1ez9tVYKD808G763jBFvZkCrYBYW9Jfd9SYpJeLYdRFhnid-QijkQgx1w
2. https://www.youtube.com/watch?v=L-nWEXSVSto&fbclid=IwAR0XIGjlGa2jTM0uZl-TOL1s6gV4eB2Z1Mo2qO6RbAZk-ONqXkGk6l4seds
3. https://www.youtube.com/watch?v=oGJg1RSOof4

Propozycję zabaw logopedycznych znajdą Państwo na stronie internetowej szkoły w zakładce Pomoc P - P.

Opublikowano 23.04.2020 r.

Zadania z religii

23.03 - 27.03.2020

Temat: Uczymy się modlić. Proszę, aby rodzice przeczytali dzieciom tekst w podręczniku na stronie 61 a dzieci mają wykonać rysunek w podręczniku na stronie 62.

30.03 - 03.04.2020

Temat: Aniele Boży, Stróżu mój. Dzieci z pomocą rodziców wycinają anioła ze strony 64 w podręczniku a następnie go sklejają i wykonują rysunek na stronie 65.

06.04 - 10.04.2020

Temat: Każdego dnia pamiętamy o Panu Bogu. Proszę, aby rodzice przeczytali dzieciom tekst w podręczniku na stronie 67 a dzieci mają wykonać rysunek w podręczniku na stronie 68.

13.04 - 17.04.2020

Temat: Nasz kościół. Dzieci z pomocą rodziców wykonują zadania w podręczniku na stronie 70 i 71.

20.04 - 24.04.2020

Temat: Kto opiekuje się naszą parafią ?. Dzieci oglądają obrazek na stronie 72 i wykonują rysunek na stronie 73 i zadanie w podręczniku na stronie 74.

Opublikowano 20.04.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Wiosenne powroty.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.3	Przygotowanie do czytania, pisania i leczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
20.04.2020r.		Literka „J” – str. 64	Literka „J”– str.   52,53,54.	--------------------
21.04.2020r.	Filmy edukacyjne (linki poniżej).
21.04.2020r.	Str.62,63,64	-------------------	Str.55 – pisanie literki „j” po śladzie i samodzielnie.	-------------------
22.04.2020r.	Str. 65, 66, 67	-------------------	------------------	-------------------
Praca plastyczna „Jaskółka” (instrukcja poniżej)
23.04.2020r.	Str. 68-69	------------------	Str. 56 -57	-------------------
24.04.2020r.	Str. 70-71	------------------	-------------------	Str.55 -56 + tekst opowiadania „Sąsiad szpak”

 

            Po zapoznaniu się z literką, proszę, aby dzieci poszukały i wkleiły obrazki na „j” do zeszytów.

            Film edukacyjny „Wiosenne powroty ptaków”: https://www.youtube.com/watch?v=vlXQqg1T07s

https://www.youtube.com/watch?v=wUWyKD2glPY ( w tym filmie dzieci oglądają zdjęcia, słuchają odgłosów a rodzice czytają informację o ptakach).

 

Tekst opowiadania Małgorzaty Strękowskiej - Zaremby „Sąsiad szpak”:

            Olek, Ada i rodzice przyjechali do dziadków w odwiedziny i zostali na cały weekend. Ada była zachwycona. Dostała nowy dzwonek do roweru w kształcie rumianego jabłuszka
i musiała go wypróbować. Natychmiast! Jeździła dookoła ogrodu dziadków i dzwoniła zawzięcie. Sprawiało jej to ogromną radość. Wprawdzie rodzina zatykała uszy, ale co tam. Wreszcie Olek nie wytrzymał.

– Na kogo dzwonisz? – spytał.

– Na przechodniów. Ostrzegam ich, że jadę – odpowiedziała rozpromieniona Ada.

– Ja nie mogę! Tu nie ma żadnych przechodniów – wykrzyknął ogłuszony Olek.

Ada wzruszyła ramionami, jednak wreszcie przestała dzwonić.

– Jak dobrze – westchnęli dziadkowie, rodzice i cztery ogrodowe myszy.

– Cisza, aż dzwoni w uszach – roześmiał się dziadek. – Teraz mogę przedstawić wam nowego

sąsiada. – Zaprowadził Adę i Olka w odległą część ogrodu. Tu, na pniu wysokiej brzozy,

powiesił kilka dni wcześniej budkę lęgową dla ptaków. – Zachowajcie ciszę. Wkrótce go zobaczycie – szepnął. Już po chwili dzieci zauważyły nadlatującego od strony sadu ptaszka. Krótki prostokątny ogon sprawiał, że w locie wyglądał jak czteroramienna gwiazda. Usiadł na gałęzi brzozy, ale z daleka od budki. Dzieci mogły mu się przyjrzeć uważnie. Czarne skrzydła mieniły się w wiosennym słońcu zielenią i fioletem. W ostro zakończonym dziobie trzymał źdźbło zeschłej trawy. Rozglądał się na wszystkie strony. Olek i Ada aż wstrzymali oddechy, aby go nie spłoszyć. Ptak upewnił się, że nic mu nie grozi i przefrunął do budki.

– Rozpoznaliście tego pana? – spytał dziadek.

– Pewnie. To pan szpak – odpowiedział bez wahania Olek.

– Pani szpak też osiedli się w budce? – spytała Ada.

– Oczywiście. Pan szpak wije gniazdo dla pani szpakowej i dla małych szpaczków.

– Będziesz miał bardzo dużo sąsiadów, dziadku – zauważył z uśmiechem Olek.

– Zdaje się, że będą podobnie hałaśliwi jak Ada i jej dzwonek – szepnęła mama, która dołączyła do obserwatorów pracowitego szpaczka.

– Szpet- szpet – zaśpiewał szpak i pomknął szukać materiałów na gniazdo. Wracał do budki

wielokrotnie, przynosił pióra, korę, suche liście, mech, trawę.

– Stara się – zauważyła Ada. Na to szpak zaskrzypiał jak stare deski w podłodze i jeszcze dodał: – Kuku, kuku! Olek i Ada zrobili wielkie oczy. Ze zdziwienia, naturalnie. Czyżby pan szpak stracił rozum?

– Zapomnieliście, że szpaki potrafią naśladować rożne głosy – przypomniał im dziadek,

ubawiony zaskoczonymi minami wnucząt.

Następnego dnia o świcie Ada zerwała się z lóżka z głośnym krzykiem:

– Kradną mój rower!

Wypadła na podwórko w rozpiętej kurtce zarzuconej na piżamę. Za nią wyskoczyli dziadkowie, rodzice i Olek. Wszystkich obudził wyjątkowo głośny dźwięk dzwonka, który zdobił rower Ady. Jakież było ich zaskoczenie, kiedy odkryli, że rower stoi bezpieczny w komórce, a jego dzwonek... milczy. Gdy przetarli zaspane oczy, zobaczyli na gałęzi topoli przy oknie pokoju, w którym spała Ada, pana szpaka. Nowy sąsiad dziadka naśladował dźwięk dzwonka niczym najzdolniejszy artysta. Zdziwił się na widok rodziny w komplecie.

– Miau – miauknął jak kot i odleciał.

– „Miau”, czy to po ptasiemu dzień dobry? – zastanawiała się babcia.

Ada pomyślała, że to coś mniej przyjemnego.

– Przepraszam, panie szpaku – szepnęła w stronę budki.

Jak myślicie, dlaczego Ada przeprosiła szpaczka?

 

Rozmowa na temat opowiadania.

− Dlaczego Ada jeździła na rowerze i dzwoniła?

− Kogo przedstawiał dziadek Olkowi i Adzie?

− Gdzie założył gniazdo szpak?

− Jakie odgłosy naśladował szpak?

− Dlaczego Ada myślała, że kradną jej rower?

− Kto głośno naśladował dźwięk dzwonka?

− Jakim dźwiękiem pożegnał szpak rodzinę?

W trakcie czytania opowiadania dzieci oglądają ilustracje w książce. Po wysłuchaniu
i udzieleniu odpowiedzi na pytania, dzieci 6-letnie czytają teksty znajdujące się pod ilustracjami do opowiadania, dzieciom 5-letnim czytają rodzice. Udzielenie odpowiedzi na pytania znajdujące się w książce.

 

            Zachęcam wszystkie dzieci do zrobienia pracy plastycznej „Jaskółka”, film instruktażowy znajduje się tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=RterFPqfAd4 , szablon jaskółki do pobrania: https://mojedziecikreatywnie.pl/pobieranie/.

            Zabawa matematyczna - rozwiązywanie zadań tekstowych:

Dzieci dostają klocki (lub inne liczmany). Każde dziecko wybiera sobie 10 klocków. Rodzic podaje zadania, a dzieci starają się je rozwiązać, dokładając klocki lub je odkładając.

1. Na drzewie siedziało 7 wróbli. (Dzieci układają przed sobą 7 klocków). Potem przyleciały jeszcze 3 wróble. (Dzieci dokładają jeszcze trzy klocki). Ile wróbli siedzi teraz na drzewie? Dzieci liczą klocki i podają ich liczbę, odpowiadając na pytanie. 6-latki mogą ułożyć działanie: 7 + 3 = 10 i odpowiadają na pytanie.
2. Na drzewie było 8 gołębi. (Dzieci układają przed sobą 8 klocków). Przejeżdżający samochód wystraszył je i wszystkie odleciały. (Odsuwają 8 klocków). Ile gołębi pozostało na drzewie? Dzieci liczą pozostałe klocki i odpowiadają na pytanie. 6-latki mogą ułożyć działanie: 8 – 8 = 0 i odpowiadają na pytanie.

Dzieci 6-letnie wykonują karty pracy z Książki Litery i liczby cz.2 – str. 56, 57.

 

Ćwiczenia logopedyczne:

1. https://wordwall.net/pl/resource/1166216/%C4%87wiczenia-buzi-i-j%C4%99zyka
2. https://wordwall.net/pl/resource/1098428/kto-tu-mieszka-
3. https://wordwall.net/pl/resource/943453/logopedia/zaj%c4%99cia-logopedyczne-%c4%87wiczenia-artykulacyjne

Propozycja zabaw ruchowych:

1. https://www.youtube.com/watch?v=Bwi8nn9dB1g&fbclid=IwAR0BQvMg6G7_TMuLuInGFliUassdqcYp9-OPA3hsPQWdxxTOoYGO1MnsZoA
2. https://www.youtube.com/watch?v=g63ejAMTHM4&fbclid=IwAR0cPxsZ1nMg2w0hwChg06fceQi7Fa-0U0fQjHqerm5QUV7ARG7CV79EWIg
3. https://www.youtube.com/watch?v=LNouuY9zrKQ&fbclid=IwAR3kRgUEV4x7-r0w4lYrdnmQymQJLEbZFD4z2W2HSyQZedXFsHud1y1Pi2s
4. https://www.youtube.com/watch?v=mO03jLcA2XM&fbclid=IwAR1dqxHZljqzMOsvYe6WB4u6zLkKMOWLQqprTPow8mUU0s9ir_0FnR7tZU0

Opublikowano 18.04.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Wiosenne przebudzenia.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.3	Przygotowanie do czytania, pisania i leczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
14.04.2020 r.	Film edukacyjny o wiośnie i pierwszych zwiastunach wiosny (linki poniżej).
14.04.2020 r.	Str.52 -53, 54	-------------------	-------------------	Str. 54 -55 – 5-latkom czytają rodzice, 6-latki czytają samodzielnie;
Po obejrzeniu filmów i zapoznaniu się z materiałem w książce fioletowej str. 52-53 i książce do opowiadań str. 54 -55 dzieci wymieniają oznaki/ zwiastuny wiosny.
15.04.2020 r.	Str. 55,56	Litera Ł – str. 62	Litera Ł – str. 46,47,48	. -----------------
16.04.2020 r.	Str. 57,58,59 -link do plansz z kwiatami poniżej	Str. 63	Pisanie literki „ł” po śladzie – str. 49	-------------------
17.04.2020 r.	Str. 60 - 61	------------------	Str. 50-51- zapoznanie dzieci z monetą i banknotem.	-------------------

 

Film edukacyjny o wiośnie: https://www.youtube.com/watch?v=Wjo_Q1OYTmY  

i pierwszych zwiastunach: https://www.youtube.com/watch?v=rANDOonihZg&fbclid=IwAR3uxTEPoyDJxx_RtVzagzT_yQJ8mWYWr846Y5famBErRiVmz1rtfx3aZU0

Wiosenne kwiaty (plansze) do pokazania dzieciom:

https://ulicaekologiczna.pl/edukacja-ekologiczna/florek-rozpoznaje-wiosenne-kwiaty-lesie-miescie-ogrodzie

https://mala275.blogspot.com/2017/04/kwiaty-wiosenne-plansza.html

Po zapoznaniu się z literką, proszę, aby dzieci poszukały i wkleiły obrazki na „ł” do zeszytów

Poćwicz:

1. Dodawanie dla 6-latków: http://proliberis.org/images/dla_dzieci/pdf/pro_liberis_dodawanie_01.pdf
2. Przeliczanie dla 5-latków:

http://portal.scholaris.pl/resources/run/id/63731

Kilka propozycji zabaw logopedycznych:

1. https://wordwall.net/pl/resource/1131069/logopedia/%c4%87wiczenia-praksji-dla-najm%c5%82odszych
2. https://wordwall.net/pl/resource/1174470/logopedia
3. https://wordwall.net/pl/resource/1164945/logopedia/na%c5%9bladuj-d%c5%bawi%c4%99ki-logopedyczny-%c5%9bwiat-zabaw       

A na sam koniec trochę ruchu:

1. https://wordwall.net/pl/resource/1173239/wiosenna-gimnastyka
2. https://www.youtube.com/watch?v=dqk_IongIzI&list=PLxQNPn812PsyKk7dzASvgRYY0tzrrbQ9P&index=2&fbclid=IwAR0hTYfjMvFzV0SzPizoUVv3D8enHSVL1udF7U6lyvR3OA7OvsD2pR1HUgc
3. https://www.youtube.com/watch?v=IEea96ob6pI&fbclid=IwAR0MqWVGAD7alv-74oCkCPGlBtGlRD10Sq0akjti8vvSbrQfmOYGFTAOW1E
4. https://wordwall.net/pl/resource/1122145/wf/mini-gimnastyka-w-domu

Temat tygodnia: Wielkanoc.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.3	Przygotowanie do czytania, pisania i leczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
06.04.2020r.	Str.72 – 73	Literka F – str. 67	Literka F– str. 58,59,60.	--------------------
07.04.2020r.	Str. 74, 75, 76	-------------------	Str.61 – pisanie literki „f” po śladzie i samodzielnie.	Opowiadanie str. 58 -59, 60 -61 – rodzice czytają dzieciom.
08.04.2020r.	Str. 77,78	Str.65	Str.62	-------------------
09.04.2020r.	Str. 79	------------------	Str. 63	-------------------
10.04.2020r.	Str. 80	------------------	Powtarzamy czytankę str. 59.	--------------------

 

            Po zapoznaniu się z literką, proszę, aby dzieci poszukały i wkleiły obrazki na „f” do zeszytów.

            Tekst opowiadania Agaty Widzowskiej „Gipsowe pisanki”:

Zbliżały się święta wielkanocne. Rodzina Ady i Olka zwykle spędzała je razem z babcią
i dziadkiem. Niestety, tydzień wcześniej dziadek zagapił się na przelatującego bociana
i złamał prawą rękę.

– Ojej! Biedny dziadek. Nie będzie mógł malować z nami pisanek – stwierdziła smutno Ada.

– Nie martwcie się, wymyślimy dziadkowi jakieś zajęcie – odpowiedziała babcia, biegnąc po ścierkę, bo dziadek rozlał herbatę. Posługiwanie się lewą ręką nie wychodziło mu najlepiej. Wszyscy zgodzili się, by spędzić Wielkanoc w domu babci i dziadka, a potem wspólnie ustalili plan przygotowań do świąt. Ada i Olek mieli zrobić pisanki. Mama miała czuwać nad całością i robić kilka rzeczy naraz, bo była wspaniałym organizatorem. Tata miał wspomóc  mamę w zakupach, sprzątaniu i przygotowaniu potraw. Jego specjalnością były pieczeń, sałatka jarzynowa i sernik. Tata był też specjalistą od mycia okien i robił to szybko
i sprawnie, pogwizdując przy tym jak skowronek. Zadaniem babci były dekoracje
i przygotowanie świeżych kwiatów. Dziadek… Dziadek miał za zadanie leżeć i odpoczywać, bo „musi się oszczędzać”. Tak stwierdziła babcia. Wszyscy zabrali się do pracy. Dzieci
z pomocą mamy ugotowały jajka na dwa sposoby: część w łupinach cebuli, część w wywarze z buraków. Cebulowe jaja miały kolor brązowy, a buraczane – różowy.

– Takie pisanki nazywają się kraszanki – wyjaśniła mama. – Możemy pokolorować je we

wzorki cienkim białym pisakiem lub wydrapać na nich wzorki.

– Wtedy będą drapanki – dodała babcia.

– A czy wiecie, jak zabarwić jajka na kolory żółty, zielony lub czarny? – zapytał dziadek.

– Pomalować farbami plakatowymi – odpowiedział Olek.

– A gdybyście nie mieli farb?

– Hm, to nie wiemy…

– Kolor zielony uzyskamy z liści pokrzywy, a czarny z owoców czarnego bzu lub łupin orzecha włoskiego. Aha! Żółty – z suszonych kwiatów jaskrów polnych. Wystarczy dorzucić je do wody i ugotować w niej jajka. Babcia mrugnęła do wnuków i po chwili przyniosła im kwiaty narcyzów. Miała też przygotowaną, samodzielnie wyhodowaną rzeżuchę. Zrobiła
z niej piękne dekoracje. Wyglądały jak małe łączki, a na nich siedziały żółte kurczaczki zrobione z papieru. Z ogrodowej szklarni babcia przyniosła pachnące hiacynty w doniczkach
i pęki białych tulipanów. Przygotowała też biały obrus. W wazonach stały kosmate bazie, nazywane przez Adę „szarymi kotkami”. Kiedy okna lśniły już czystością, tata zabrał się do pieczenia sernika.

– A czy wiecie, że można upiec sernik z dodatkiem ziemniaków? – zapytał dziadek.

– Coś ty, dziadku! Przecież sernik robi się z sera, masła i jajek – zauważyła Ada.

– A nieprawda! Moja mama piekła pyszny sernik z dodatkiem kilku ugotowanych ziemniaków. Oczywiście twarogu było dwa razy więcej, ale te ziemniaki nadawały sernikowi puszystości. Wszystkie sąsiadki przychodziły do mamy po przepis.

– Oj, to muszę ci taki upiec, kochanie – powiedziała babcia.

– Sam ci upiekę taki sernik, ale bez gipsu – odparł dziadek.

– Sernik z gipsem byłby za twardy – roześmiał się tata. – Ale skoro zachwalasz ten przepis,

to zaraz dodam do sernika jednego ziemniaka, bo akurat mam za dużo do sałatki.

Tymczasem mama ugotowała smakowity żurek i zrobiła ciasto na piaskową babę wielkanocną. Ada i Olek nie mogli się doczekać, kiedy pójdą poświęcić pokarmy. Z pomocą mamy pięknie przystroili koszyczek, w którym na białej serwetce leżały chleb, jaja, biała kiełbasa, ciasto oraz sol i pieprz. Całość ozdobili zielonymi gałązkami bukszpanu. W pierwszy dzień świąt cała rodzina usiądzie przy świątecznym stole i podzieli się jajkiem, symbolem życia.

– Jutro poszukamy jajek schowanych w ogrodzie – przypomniała sobie Ada. – Zajączek

zawsze przynosi dla nas czekoladowe jajka.

– To nie zajączek, tylko mama – odparł Olek, który nie wierzył w opowieści o zajączku przynoszącym prezenty. – To tylko zabawa.

– A czy wiecie, jak bawiono się dawniej na Wielkanoc? – ożywił się dziadek. – Ulubioną zabawą było uderzanie o siebie dwoma jajkami, a zwyciężał ten, którego jajko nie zostało rozbite.

– Ojej! To dopiero była jajecznica! – zachichotała Ada.

– Dawniej chodzono po wsi z kogutem, który był symbolem urodzaju. Później prawdziwe

ptaki zastąpiły kogutki gliniane lub drewniane.

– A śmigus-dyngus też był? – zapytał Olek.

– Był, ale nie mówiono dyngus, tylko wykup. Chłopcy chodzili po wsi i w zamian za śpiew

domagali się zapłaty, czyli wykupu w postaci pisanek, słodyczy albo pieniędzy.

– Dziadku, jak ty dużo wiesz – zachwycił się Olek.

– Dziadek nam pomaga we wszystkim! – dodała Ada. – A przecież ma złamaną rękę.

– Może w nagrodę namalujemy dziadkowi pisanki na gipsie? – zaproponował Olek.

I tak też zrobili. Gips dziadka wyglądał naprawdę świątecznie.

– Kochani – powiedział zadowolony dziadek. – Mam do was wielką prośbę. Sernik się piecze, babka piaskowa rośnie, a jajka są pokolorowane. Usiądźmy w ogrodzie, popatrzmy w niebo i pomyślmy o tym, co jest najważniejsze.

– O czym, dziadku?

– Jak to o czym? O życiu i o miłości – odpowiedział dziadek i podrapał się lewą ręką.

Rozmowa na temat opowiadania:

− Gdzie rodzina Olka i Ady spędziła Wielkanoc?

− Co się stało dziadkowi? Dlaczego?

− Jakie zadania mieli do wykonania podczas przygotowań do świąt Olek i Ada, rodzice i dziadkowie?

− Czym babcia ozdobiła stół?

− Jakie rady dawał dziadek?

− Czy tata i mama wywiązali się z zadań?

− Co według dziadka jest najważniejsze?

Zachęcam do obejrzenia programu telewizyjnego „Świąteczne zwyczaje - Wielkanoc”:  https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,swiateczne-zwyczaje-wielkanoc,43855.

Bardzo proszę, aby wszystkie dzieci zrobiły pisankę dowolną techniką, mogą ja narysować i pokolorować, wyciąć z papieru i ozdobić plasteliną, kolorowym papierem, pomalować farbami, wszystkim co mamy w domu i co wpadnie nam do głowy. Proszę również, aby rodzice zrobili zdjęcie pracy i je do mnie przysłali na dowolny komunikator. Pracę wkładamy do teczki.

 

Posłuchaj piosenki i się jej naucz: https://www.youtube.com/watch?v=qKY9oeELKn4 (jeśli masz możliwość).

 

Wszystkie dzieci, a przede wszystkim te które uczęszczają na zajęcia logopedyczne zachęcam aby wspólnie z rodzicami odwiedzili platformy on-line, dzięki którym można bezpłatnie poćwiczyć w domu. Pierwszą z nich jest Mimowa, gdzie możemy poćwiczyć narządy artykulacyjne, wzbogacać zasób słów oraz poutrwalać właściwą wymowę wyrazów. Jedyne, co trzeba zrobić, to się zalogować. Link do strony: https://www.mimowa.pl/. Drugą propozycją jest strona Superbelfrzy RP. Można na niej grać w memory, wyszukiwać ukryte słowa, a także ćwiczyć słuch fonematyczny, który jest tak ważny dla czytania i pisania. Link do strony: http://www.superbelfrzy.edu.pl/category/gry-edukacyjne/logopedyczne/ .

 

Chętne dzieci zachęcam do Wielkanocnego kodowania wspólnie z rodzicem: https://drive.google.com/file/d/1dRdkCZWAvZ-9sXoepalipvljLCGRl2xV/view

a także zagrania w Wielkanocne memory: 

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/7d14f298b7fab85822b18455ee25536f_/index.html

A na sam koniec czas na relaks. Zakręć kołem i wykonaj ćwiczenia. Miłej zabawy!

https://miastodzieci.pl/zabawy/mini-gimnastyka-dla-mlodszych-dzieci/?fbclid=IwAR3JLtrB0OK6wUCvhkVJf0Q6ajZOX34BlDh-zV0dPXHZvJhU2GrWdr_YnMo

30.03.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Marcowa pogoda.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.3	Przygotowanie do czytania, pisania i leczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
30.03.2020r.	Wprowadzamy kalendarz pogody, prowadzimy codzienną obserwację str. 48-49.	Literka C – str. 60	Literka C– str. 40,41,42	--------------------
31.03.2020r.	Str. 44 – 45.	Str.61 – rodzic czyta, dziecko nazywa obrazki.	Str.43 – pisanie literki „c” po śladzie i samodzielnie.	Opowiadanie „W marcu jak w garncu”  - str. 52-53.
Praca plastyczna „W marcu jak w garncu”. Dzieci rysują duży garnek, można wydrukować gotowy szablon i w środku rysują samodzielnie bądź wycinają z gazet, starych książek, itp. elementy marcowej pogody, które następnie przyklejają. Pięknie kolorujemy garnek i elementy pogody, jeśli są narysowane samodzielnie. Pracę wkładamy do teczki.
01.04.2020r.	Str. 46-47	Można wydrukować dowolny szlaczek ze strony bystredziecko.pl	Powtarzamy czytankę str. 41-42.	-------------------
02.04.2020r.	Str. 50 – kula a koło	------------------	Str. 44	-------------------
03.04.2020r.	Str. 51 – eksperymenty z wodą		Str. 45

 

            Po zapoznaniu się z literką, proszę, aby dzieci poszukały i wkleiły obrazki na „c” do zeszytów.

Tekst opowiadania: Małgorzaty Strękowskiej – Zaremby „W marcu jak w garncu”.

            „W marcu jak w garncu” mawiamy, kiedy chcemy powiedzieć, że trudno przewidzieć marcową pogodę. Jest bardzo zmienna. To pada śnieg, to deszcz, to słońce grzeje radośnie, to znowu kulki gradu lecą z nieba na zadarte głowy przechodniów. Kto tę pogodę tak wymieszał? – zapytacie. W bajce znajdziecie odpowiedź.

Dawno, dawno temu żył sobie król, który miał cztery córki: Wiosnę, Lato, Jesień, Zimę. Każda posiadała dar sprowadzania innej pogody. Wiosna rozgrzewała ziemię ciepłym wiatrem, Lato promieniało słońcem, Jesień moczyła deszczem, a Zima sypała śniegiem garściami. Siostry mieszkały wraz z ojcem, królem, w Pałacu Czterech Por Roku. Zajmowały odległe skrzydła budynku i unikały się wzajemnie, ponieważ nie przepadały za sobą. Ogromnie się różniły. Na domiar złego wszystkie miały to samo marzenie: każda pragnęła objąć tron po ojcu, królu, i władać pogodą na Ziemi. Niestety, tron był tylko jeden. Gdy król się zestarzał i śmierć zabrała go do krainy umarłych, między siostrami rozgorzał spor. To jedna, to druga zasiadała na tronie, ale żadna długo na nim nie pozostała. Wraz ze zmianą władczyni zmieniała się również pogoda. Wiało, grzmiało, zamarzało i rozmarzało – wszystko prawie równocześnie. To było nie do zniesienia. Cierpiały rośliny i cierpiały zwierzęta. Najstarszy z niedźwiedzi udał się do leśnego zamczyska braci miesięcy i poprosił ich o pomoc.

– Między królewnami trwa walka o tron. Zniszczą całą planetę, jeśli ich nie powstrzymacie

– rzekł z troską.

Miesiące obiecały porozmawiać z kłótliwymi pannami i przerwać niszczący spor. Po wielu

dniach trudnych rozmów udało się doprowadzić do podpisania rozejmu. Siostry zgodziły się na równy podział władzy. Będą zasiadać na tronie w kolejności: Wiosna, Lato, Jesień, Zima, a gdy minie rok, znowu Wiosna obejmie władzę nad pogodą, by po trzech miesiącach oddać ją Latu. Wydawało się, że siostry są zadowolone z rozejmu. Każda dostała swój czas królowania. Wiosna objęła panowanie jako pierwsza i w czerwcu ustąpiła miejsca Latu, to zaś we wrześniu oddało władzę Jesieni. W grudniu zapanowała Zima, która w marcu powinna oddać tron Wiośnie. Niestety, nie oddała. Wiosna zapukała do sali tronowej troszkę za wcześnie, co bardzo Zimę rozgniewało. Wypuściła z uwięzi najmroźniejsze wiatry, aby przepędziły siostrę spod drzwi. Przemarznięta Wiosna zadrżała z oburzenia i oblała Zimę deszczem. Kłótnia sióstr nie miała końca.

– Trzeba je pogodzić – zdecydowały miesiące i wyznaczyły brata Marca na negocjatora. Nie

był to najlepszy wybór, ponieważ Marzec należał do wyjątkowo niezdecydowanych miesięcy.

Kiedy stanął między siostrami i zaproponował rozejm, Zima popatrzyła na niego z ukosa.

– Dobrze. Pod warunkiem że w marcu królować będzie ta z nas, którą bardziej lubisz – powiedziała przebiegle, gdyż uważała, że jest najpiękniejsza, więc nie można jej nie lubić.

Marzec się speszył. – Ja? Chyba... nie wiem... obie lubię? – bąknął zbity z tropu.

– Namyśl się, byle szybko! – rzekła zniecierpliwiona Zima, której zrobiło się trochę za gorąco

w towarzystwie Wiosny. Strapiony Marzec westchnął. – Tak, tak, już myślę. Hm... ha... hm...

– No?... – Zima przeszyła go chłodnym wzrokiem.

– I co? – ponaglała go także Wiosna.

– Ha... hm...

– Dopóki nie zdecydujesz, w marcu będzie jak w tym garncu! – Zima wskazała gar wiszący

nad ogniskiem na pałacowym dziedzińcu. Coś w nim bulgotało, mruczało, syczało i kipiało.

Marzec rozłożył ręce. – Nie umiem tak szybko zdecydować. Dajcie mi więcej czasu – poprosił i pogrążył się w zadumie.

Czas mija, Marzec posiwiał, wyłysiał i zapuścił długie wąsy, jednak wciąż nie dokonał wyboru.

Rozmowa na temat opowiadania.

− Jakie imiona miały córki króla?

− Jaki dar miała Wiosna, jaki Lato, Jesień, Zima?

− Co robiły siostry po śmierci ojca?

− Czy Zima i Wiosna przestrzegały rozejmu?

− Kto miał je pogodzić? Czy Marcowi się to udało?

            Po zapoznaniu dzieci z opowiadaniem, dzieci 6-letnie niech samodzielnie przeczytają teksty pod ilustracjami. Dzieciom 5-letnim czytają rodzice. Po wyjaśnieniu znaczenia przysłowia: „W marcu jak …” dzieci wykonują pracę plastyczną. W celu utrwalenia marcowych zjawisk pogodowych, proszę, aby dzieci nauczyły się wierszyk na pamięć. Wiersz powtarzamy codziennie. Zachęcam do zagrania w grę o pogodzie, która dobrze ćwiczy pamięć:

http://portal.scholaris.pl/resources/run/id/49346

Zachęcam wszystkie dzieci do odwiedzenia strony:

https://www.gov.pl/web/zdalnelekcje/oddzial-przedszkolny2 , na której każdy znajdzie coś dla siebie. Są tam karty pracy, kolorowanki, piosenki, ćwiczenia utrwalające liczenie, czytanie, itp.

 

Proszę, aby 6-latki przypomniały sobie odejmowanie:

 https://www.youtube.com/watch?v=jMTvTBAOIH8 i następnie w książce „Litery i liczby” zrobiły strony: 26 -27.

Wierszyk do nauczenia się na pamięć:

Ludwik Wiszniewski „Marzec”

Przyszedł dzisiaj marzec,

w białych chmurek tłumie,

chce pogodą rządzić,

lecz rządzić nie umie!

Pomaga mu zima

i wiosenka młoda.

Rano deszcz ze śniegiem,

w południe pogoda.

Nocą szczypie mrozik,

że trudno wytrzymać.

Sama teraz nie wiem,

wiosna to czy zima?

W celu wykonania karty pracy ze str. 50 i zrozumienia różnicy pomiędzy kulą a kołem, proponuję zapoznać dzieci z wierszem Marii Terlikowskiej „Kolorowe koła”:

Spójrzcie uważnie dookoła,

wszędzie są kule i koła.

Kół co niemiara, kul co niemiara.

Jest koło! Tarcza zegara.

Wesoło koła turkocą

pod starodawną karocą.

Na drogach świecą się jasno,

błysną i gasną, błysną i gasną.

A tutaj koło przy kole:

wagon, semafor – to kolej.

A kiedy kół jest tak dużo,

po prostu pachnie podrożą.

Kulę każdy nadmucha –

od babci do malucha.

Zrobimy z mydła pianę

i będą bańki mydlane.

Ojej, przepraszam, omyłka.

To już nie bańka – to piłka.

Tu mamy kulę armatnią,

niemodną wprawdzie ostatnio.

Sypią się kule, kuleczki,

wiśnie, a może porzeczki.

Nitka, na nitce kulki.

Czyje korale? – Urszulki.

Balon to kula z gondolą.

Lećmy!

Państwo pozwolą.

W balonie było przyjemnie,

lecz pora wracać na Ziemię.

Noc właśnie Ziemię otula.

A Ziemia – to co?

Też kula. (…)

Wyjaśnianie znaczenia słów: gondola, semafor, staroświecka.

• Rozmowa na temat wiersza.

− Jakie przedmioty w kształcie koła zostały wymienione w wierszu?

− Jakie przedmioty w kształcie kuli zostały wymienione w wierszu?

• Wyszukiwanie przedmiotów w kształcie kuli i koła w domu.

• Określenie różnic między kołem a kulą.

Dzieci powinny dojść do wniosku, że koło jest płaskie, a kula okrągła, nie jest płaska jak koło. Większość kul – odbija się i turla.

Zabawa badawcza - „Co pływa? Co tonie?”

• Wypowiedzi dzieci dotyczące ich przewidywań, na temat: Co się stanie, kiedy wrzucimy różne przedmioty do wody? Sprawdzanie zachowania się w wodzie drobnych przedmiotów wybranych przez dzieci (monety, igły, korka, gumowej kaczuszki, gwoździa, agrafki, plasteliny…).

• Dzielenie się swoimi spostrzeżeniami na temat przedmiotów, które pływają w wodzie i które

w niej toną. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Dlaczego tak się dzieje? Wyjaśnianie,

co wpływa na taki stan rzeczy.

Proszę odwiedzić stronę: https://www.gov.pl/web/zdalnelekcje/woda-zrodlo-zycia z ciekawymi materiałami na temat wody. Mam nadzieję, że motywacja do pracy w domu jest u dzieci wysoka:) Jeśli jednak byłyby jakieś z tym problemy, zachęcam do robienia zdjęć prac dzieci czy nawet nagrywania krótkich filmików np. z czytaniem. Można je wysyłać jako Sms na mój numer, na moją pocztę a nawet na aplikację Messenger, kto posiada. Świadomość, że zobaczy to Pani może wpłynie pozytywnie na motywację naszych dzieci.

Pozdrawiam serdecznie.

Urszula Krysiuk

25.03.2020 r.

Zadania dla dzieci do samodzielnej pracy w domu:

Temat tygodnia: Zwierzęta naszych pól i lasów.

Data	Książka fioletowa – karty pracy cz.3	Przygotowanie do czytania, pisania i leczenia (5-latki)	Litery i liczby cz.2 (6-latki)	Nowe przygody Olka i Ady – książka do opowiadań
23.03.2020r.	-----------------------	Literka U – str. 58	Literka U – str. 34,35,36.	--------------------
24.03.2020r.	Str. 36,37	Str.59	Str.37	Opowiadanie „Ktosiek”. Str. 48-51
25.03.2020r.	Str. 38-39, 40	------------------	Str.38-39	-------------------
26.03.2020r.	str. 41, 42,43	------------------	-------------------	-------------------
27.03.2020r.	Praca plastyczna wykonana dowolną techniką, można pomalować kredkami, farbami, wykleić papierem, plasteliną na temat: „Zwierzątko lasu” bądź „Zwierzątko naszych pól”. Proszę, wybrać jeden temat.

 

            Po zapoznaniu się dzieci z literką, proszę, aby dzieci poszukały i wkleiły obrazki na „u” do zeszytów. Książki, jak i zeszyty przygotowane są do odebrania w przedsionku szkoły.

            Warto pokazać dzieciom film edukacyjny na kanale YouTube: Co to jest las? – film przyrodniczo – edukacyjny dla dzieci.

 

Tekst opowiadania: Agaty Widzowskiej „Ktosiek”.

            Ada bardzo lubiła, gdy rodzice czytali jej książki. Niektóre znała prawie na pamięć. Czasami jednak prosiła, żeby wymyślali dla niej zupełnie nowe historie. Pewnego wieczoru mama opowiedziała jej bajkę o dwóch niesfornych zajączkach. Ich ulubioną zabawą było puszczanie „lustrzanych zajączków”. Gdy kierowało się lusterko w stronę światła, promień odbijał się w nim i dawał odblask, którym można było dowolnie sterować. Wystarczyło poruszać lusterkiem w górę, w dół i na boki, a odbite światło skakało jak mały zajączek. Ada leżała wygodnie w łóżku, a mama zaczęła opowieść:

            „Zajączek Hyc i zajączek Hop mieszkali z rodzicami w leśnej kotlince. Ich mama wiele razy ostrzegała synków przed niebezpieczeństwem i prosiła, żeby nigdy nie oddalali się od domu i nie rozmawiali z obcymi. Jednak zajączki były bardzo ciekawe, co kryje się za strumieniem.

– Zróbmy tylko małe hyc! – powiedział zajączek Hyc.

– A potem zróbmy małe hop! – powiedział Hop.

Szybciutko zrobiły „hyc!” „hop!” i „kic, kic” i przeskoczyły strumień. A tam było tyle ciekawych rzeczy! Jagodowe krzaki, nory borsuków, ślady dzików i bukowe orzeszki. Zajączki kicały leśną drogą i nawet nie zauważyły, że są już daleko od domu.

– Wracajmy, bo mama będzie nas szukać – powiedział Hyc.

– Ale w którą stronę? – zawahał się jego brat.

Na prawo była wielka jaskinia. Na lewo był głęboki wąwóz. Na wprost były bagna. Z tyłu nadchodził… Ktosiek…”

– A kto to jest Ktosiek? – zapytała Ada.

– Taki nie wiadomo kto. Ktoś obcy, komu nie można ufać.

– Ojej! I co te zajączki teraz zrobią?

– Posłuchaj dalej… – mama wzięła głęboki oddech i wróciła do swojej opowieści:

„Ktosiek zbliżał się szybko, o czym świadczyły szelest łamanych gałęzi i falujące zarośla. Zajączki przytuliły się do siebie i pisnęły:

– Mamo, ratuj!

Z krzaków wyszedł wielki kocur, zwany rysiem. Był cztery razy większy od zwykłego kota.

Miał dzikie spojrzenie i szpiczaste uszy.

– Co jest, szaraki? Co tu robicie? – zapytał i obwąchał kulące się ze strachu zwierzątka.

– Idziemy do domu – wyszeptał Hyc.

– Do mamy – dodał Hop.

– A gdzie to jest? – zapytał ryś.

– Tam – Hyc wskazał kierunek.

– Tam – jego brat pokazał kierunek przeciwny.

– Hm… widzę, że zabłądziliście. Ja was zaprowadzę – zdecydował ryś.

– Ale my nie możemy iść z nikim obcym. Mama nam nie pozwala.

– Ja obcy? Ja? Przecież ja jestem waszym dobrym wujkiem i od dawna przyjaźnię się z waszą

mamą – ryś wyszczerzył zęby w sztucznym uśmiechu.

– Ale my cię nie znamy. Ty jesteś Ktosiek – odparły zajączki.

– Ktosiek? Dobre sobie! Mam na imię Miłosław, bo w całym lesie słynę z tego, że jestem bardzo miły.

– Skoro znasz naszą mamę, to powiedz, jak ona wygląda – zapytał podchwytliwie Hyc.

– Noo… jest większa niż wy, ma bardzo długie uszy, które czasami leżą płasko, a czasem są

nastroszone do góry. Ma mocne tylne nogi i potrafi bardzo wysoko skakać. Aha! No i bardzo

was kocha! Zgadza się? – zakończył ryś.

– Chyba tak… – szepnęły zajączki.

– Obiecałem waszej mamie, że w razie potrzeby się wami zaopiekuję. Chodźcie za mną, zaprowadzę was do domu. Zajączki spojrzały na siebie niepewnie. Wtem na drzewie pojawiła się wiewiórka.

– Nie ufajcie mu! To jest Ktosiek! – krzyknęła i bęc! rzuciła w rysia orzeszkiem, ktory trafił go prosto w nos.

– A kysz! – warknął ryś. – Mam coś dla was, kochane szaraczki – odwrócił się i zerwał krzaki

pełne soczystych jagód.

– Dziękujemy – odparły zajączki, które poczuły się już bardzo głodne.

– Piii! Nie jedzcie tego! – pisnął przelatujący ptak.

– On chce was oszukać! – krzyknęła myszka, a mrówki zebrały się w jedną mrówczą drużynę

i zaczęły gryźć rysia po łapach.

– Uciekajcie! – wrzasnął borsuk.

Przerażone zajączki zaczęły uciekać, a ryś ruszył za nimi. Skakały najszybciej jak potrafiły, ale Ktosiek był szybki jak gepard. Już, już miał capnąć zębami kark jednego z zajączków, gdy

stało się coś niespodziewanego. Blask o sile tysiąca latarek oślepił oczy rysia, który potknął się o wystający korzeń i upadł pyskiem prosto w błoto. Bęc!

– Lustrzany zajączek! – wrzasnął Hop.

Okazało się, że to zajęcza mama puściła „lustrzanego zajączka” prosto w oczy napastnika. Zanim ryś otrząsnął się z błota i odzyskał wzrok, posadziła dzieci na swoim grzbiecie i powiedziała:

– Trzymajcie się mocno. Wracamy do domu!

Wieczorem, w bezpiecznej kotlince, Hyc i Hop przytuliły się do mamy.

– Przepraszamy. Już nigdy więcej nie będziemy same odchodzić od domu i rozmawiać

z Ktosiem. Dziękujemy, że nas uratowałaś, mamusiu. Mama pogładziła mięciutkie uszy swoich synkow i powiedziała:

– I podziękujcie też „lustrzanemu zajączkowi”. Bez niego bym sobie nie poradziła”.

 

•Rozmowa na temat opowiadania. Pytania do opowiadania:

− O czym opowiadała mama Adzie?

− Co było ulubioną zabawą niesfornych zajączków?

− Jakie imiona miały zajączki?

− Przed czym mama ostrzegała zajączki?

− Czy posłuchały one mamy?

− Kogo spotkały w lesie?

− Kto to jest Ktosiek?

− Jak skończyła się ta historia?

− Czy wy też możecie spotkać Ktośka?

− Co wtedy powinniście zrobić?

 

            Po zapoznaniu dzieci z opowiadaniem, dzieci 6-letnie niech samodzielnie przeczytają teksty pod ilustracjami. Dzieciom 5-letnim czytają rodzice. Zachęcam, aby 6-latki czytały codziennie, powtarzały poznane już litery. Bardzo proszę, aby dzieci zrobiły również w książkach wcześniejszą literkę, z poprzedniego tygodnia – literkę „z, Z”. Proszę o przesłanie na mój numer telefonu, swoich adresów e -mail, to podeśle piosenki, które, dzieci uczyłyby się w danym tygodniu.

 

Pozdrawiam

Urszula Krysiuk

Drodzy Rodzice!

            W związku z zaistniałą sytuacją wydawnictwo Mac Edukacja przekazuje do dyspozycji wersję cyfrową podręczników i ćwiczeń.

https://www.mac.pl/

            Materiały są na bieżąco aktualizowane, na razie w wersji elektronicznej dostępna jest książka dla 5-latków: Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia. Zachęcam do pobrania podręcznika w wersji PDF i wykonywania poszczególnych kart pracy, na temat których będę przesyła informację na stronę internetową. Karty pracy najlepiej wydrukować (jeśli mają Państwo taką możliwość). W tym tygodniu poznajemy literkę z, Z. Pięciolatki mogą wydrukować i wykonać z pobranej publikacji str. 55. Można również na kartce narysować samodzielnie 2 – 3 dowolne przedmioty, owoce, zwierzęta, które rozpoczynają się na poznaną literę i je pokolorować. Dzieci sześcioletnie (dopóki ich publikacja nie pojawi się na stronie wydawnictwa Mac) zachęcam, aby na stronie www.bajkidopoczytania.pl  wydrukowały darmowy szablon z nauką pisania litery z, Z. Warto, aby dzieci dla utrwalenia poznanych zwierząt egzotycznych obejrzały na kanale YouTube film edukacyjny: Zwierzęta dla dzieci
w Afryce - Odgłosy zwierząt Safari | CzyWieszJak. Wszystkie dzieci zachęcam, aby narysowały i pokolorowały wybrane zwierzę egzotyczne. Proszę, aby wszystkie wykonane prace dzieci zbierały do teczki i przyniosły po powrocie do przedszkola.

 

Kochane dzieciaki, czytajcie z rodzicami książki. J

 

Pozdrawiam serdecznie!

Urszula Krysiuk